Endopatie: die Sleutel tot Heling Endopathy: the Key to Healing
Foto: 2013 Myra Lochner: My gunstelingroos, Antique Silk, uit my tuin.
WONDER Net voor die boekbekendstelling van my digbundel, WONDER (CORDIS TRUST PUBLIKASIES) in Desember 2013 in PORT ELIZABETH, geborg deur GERRIT EN ANITA GERBER, het my jarelange vriendin, die bekende skoonheidskundige, ESTELLE CUNNINGHAM, my onderhande geneem. Hierdie foto is geneem VOOR die gedaanteverwisseling, toe ek nog vaal en uitgewas gelyk het ...
TEKENS - 'n Benadering tot Heling. TOKENS - An Approach in Healing
by Myra Lochner
(This column is in both Afrikaans, my mother tongue, as well as in English. Please scroll down for both versions)
Dit het alles baie lank gelede begin, maar daar was 'n teken ... It all started many years ago, but there was a token ...
'n Stukkie koord lei tot wenstorie
Beeld KALENDER Woensdag 2 Augustus 1995 Bl. 2: 'n Stukkie koord ...
GEORGE. 'n Stukkie koord wat haar seun langs die see by Heroldsbaai opgetel het, het 'n voormalige maatskaplike werker se verbeelding só aangegryp dat sy 'n pragtige kortverhaal daaroor geskryf het. Dié verhaal het pas 'n kontantprys van die Bloemfonteinse Skrywersvereniging losgeslaan.
Mev. Myra Lochner is geen nuweling as dit by skryf kom nie. Sy skryf reeds sedert standerd een, vertel sy, en hoewel sy nog altyd meestal gedig het, het sy nou bietjie weggedros na prosa.
Die kortverhaal wat as Die swart koord begin het en toe in Drie dae ontvou het, speel oor drie dae af. Dit handel oor 'n jong meisie wat op die eerste dag die see instap tussen 'n klomp swemmende vakansiegangers en selfmoord pleeg. Die koord van haar strandjakkie wat op dag twee weer uit die see na vore kom, simboliseer die verbreking van die lewenslyn en dra by tot die gebeure van die res van die verhaal.
Volgens mev. Lochner is dit net 'n handjievol mense ''wat uitverkore is om tot die essensie van die Liefde deur te dring''. ''God is die souffleur. As jy nie hoor wat Hy sê nie, moet jy improviseer. Dit kan jou op 'n dwaalspoor bring. Elke nuwe paartjie is besig met 'n repetisie van die mens in sy soeke na liefde,'' het sy gesê.
Mev. Lochner se man, Johann, dosent in Sosiologie aan die Universiteit van Port Elizabeth, is 'n jaar lank met navorsingsverlof. Hulle woon in hul huis op Heroldsbaai. Die egpaar het vyf kinders, waarvan die oudste twee tans aan die Universiteit van Stellenbosch studeer.
Mev. Lochner is 'n halfsuster van die Kaapse skryfster Carol Clark.
Haar eerste kortverhaal sal aanstaande jaar in 'n bundel opgeneem word. Sy en die ander wenners in die kompetisie sal Saterdag hul pryse in Bloemfontein ontvang. Die kompetisie is deur die Stigting vir Afrikaans geborg.
Credo
Solely to do Your will as in your Book
that wonder script that never will decay
that which for me is predestined
that Lord with all my heart I seek
I give You heart and hands
as willing offers
All that I am and have
deep set within my soul
where Love and Passion are aflame
there burns Your Holy Name
Translation Ps. 40 verse 4 – Myra Lochner
.
Simbolisme en skeppendheid as endopatiese hulpmiddels. Myra Lochner
Poësie is ’n instrument om assosiatiewe denke en veranderde emosionele gewaarwordinge te bevorder. Selfs al word woorde empaties vir een spesifieke persoon bedoel, kan dit gedeelde kollektiewe waarde vir ander hê indien dit universeel toeganklik word deur herkenbare simbole.
Woordweef deur middel van woordspel, beeldspraak, digvorms en visualisering kan dien as terapie vir oud en jonk.
’n Reeks slypskole is aangebied waar deelnemers uitdrukking aan hul diepere self kon gee. Om diepgesetelde vrees met iemand te deel, verg moed, veral in groepsverband. Meer nog, om die emosionele self aan iemand te gee, is ’n geskenk. Die waarde van daardie geskenk kan in direkte verband gebring word met die put van pyn waaruit dit opwel. Persoonlike ondervinding verskil – sommige weet meer; sommige weet meer van pyn en seerkry. Dit verg meer moed van diesulkes om hulself te gee. Sommige is baie begaafd, met waarnemingsvermoë ver bo enige norm. Diesulkes moet veel meer moed aan die dag lê om die self bloot te stel. In albei gevalle kan frustrasie en pyn as sneller gebruik word vir die kreatiewe meedeel van die self.
Abstrakte denke impliseer intrinsiek die onderbewustelike verfyning van die mens se oriëntasie met betrekking tot vorm en ruimte. Alhoewel mense verskil ten opsigte van ouderdom en vlak van spirituele gewaarwording, is die persepsie van die werklikheid 100% toeganklik vir elke vlak van ontwikkeling. Binne eie nis is elke deelnemer dus verantwoordelik vir die akkurate en onbevange weerkaatsing van sy/haar werklikheid. Leef is by uitstek individueel, maar word gedefinieer in verhouding tot en met ander individuele ervarings – ’n goddelike interafhanklikheid, wat uiteindelik ’n sinvolle geheel vorm.
Deelnemende waarneming, veral natuurwaarnemings, lei tot insig; ook in die menslike gees. Simbole manifesteer hulself en word geplaas binne bewustelike, tradisionele en dogmatiese sisteme, dog besit ’n eie intrinsieke lewe wat nie rasioneel verduidelik kan word nie. Binne die raamwerk van poësie-terapie kan deelnemers gelei word tot die verstaan en toepassing van die beginsel van endopatie, dit wil sê, om ’n ander persoon of objek te “word”, ten einde dit te “voel”, sodat hierdie ervaring geplaas kan word binne ’n globale simboliese konteks. Hierdie gevoelens word dan in verband gebring met ooreenstemmende en herkende emosies van die self, in eenvoudige en akkurate terme uitgedruk en in poëtiese vorm gegiet, verstaanbaar vir die hele groep. Op hierdie wyse word emosies gedeel en gerelativeer, om spirituele groeikrag te word.
Benewens die slypskool-produk het digters van die internet ook meegewerk deur die voorlegging van simbolies-geskakeerde gedigte en vormgedigte. Hierdie gedigte weerspieël belangrike fokuspunte en sentimente, met die sigbaar-maak van stilte in al sy vorms as sentrale tema. Verskeie digvorms word ook in hierdie bundel opgeneem, o.a. die akrostigon, epigram of puntdig, koeplet, haiku, senryu, tanka, oriku, epistel, poëtiese fabel, palindroom, ode, pantoen, paradelle, pleiade, lanturne, kwatryn, sonnet, triolet, cinquain, stergedig, blokgedig en die vormgedig, of visuele woordkuns.
Die aanwend van die onderskeie digvorms is doelgerig geïmplementeer met die volgende impak:
Akrostigon: Deur die akrostigon (in hierdie geval die voornaam) plaas deelnemers hulself teen ’n globale agtergrond van ‘n kollektiewe werklikheid. Selfbeeld en persepsies speel hier ’n belangrike rol. Empatie en openhartigheid binne die groep betrek die individuele deelnemer – sy definisie van die eie ek word aan die waarnemings en bevindings van die groep getoets. Die doel is om die kursusganger te help om ontspanne deur ander, objektiewe oë na die self te kyk, en die innerlike of geestelike wêreld te herwaardeer binne die geborgenheid van die groep. Eensgesindheid in gedeelde oogmerke en behoeftes – om skrywersblok op te hef en die self verbaal te ontdek en te projekteer – bevorder groepskohesie. Met die implimentering van semantika, denotasie en konnotasie en wel aan die hand van betekenisspel, word die self geslyp deur woorde/waardes/tekens wat van dieselfde grein en beskrywend is van die eie ek. Belemmerings/hindernisse word in hierdie positiewe konteks geleentheid tot groei/skryf; vrees word die keersy van vreesloosheid; stilswye word gevul met bepeinsing, gedagte-ontginning en uitdrukkingsmoontlikhede.
Klippie: Deur die verplasing, konkretisering en “hanteer” van eie pyn, word die deelnemer gehelp om te abstraheer; om prakties en tog ook metafories te dink oor die bron/oorsaak van pyn/blokkasie. Deur pyn om te sit in ’n konkrete plek van geluk/utopia, vind die transformasie en herlei van negatiewe energie na positiewe energie onderbewustelik, kommerloos en seepglad plaas. Die deelnemer word en voel bemagtig, en deur die gewaarwordinge en geestelike ervarings te verwoord, word eie verantwoordelikheid en selfverwesenliking ’n werklikheid en kom die aanvanklike pyn tot uiting in ’n poëtiese produk met ewigheidswaarde.
Stilte: Binne die groep word definisies van geluk en struikelblokke tot geluk verken. Deelnemers hou worstelvrae voor, soos angs vir stilte, waarheid en hartseer, wat deur die kursusleier impromptu verwoord en berym word. Dit is belangrik dat die aangebode woord toegelaat word om sigself te “ontdek” en te “skryf” en dus sonder veel tussentrede van rede vir die groep sigbaar word. Verskeie “blaaibord”-gedigte is op hierdie wyse tydens die werkswinkels geskryf, wisselend van flitsgedigte, vormgedigte en pantoems, tot skeppende prosa.
Liefde as persoonlike verantwoordelikheid, nie gebaseer op vermoë nie, transendeer menslike definisies en realiteit. Die gesproke woord, as antwoord, teken en liefdesuiting, onderskryf waarheid, feit en toerekenbaarheid. LIEFDE is ‘n verstaanbare maatstaf, dog word deur slegs ‘n handjievol toegepas. Die doel van die KREATIV-slypskole is om liefde te rig; te definieer; toe te pas; te word; te leef. Om Liefde te verstaan beteken om die wese van wees te verstaan – die kern van skepping op alle vlakke. Toegepaste poësie word as sodanig ‘n magtige helingsinstrument.
Integrasie van die self is van kardinale belang. Die aanvaarding van onvermoëns, ageer (doen) en reageer met die doel om situasies vanuit ‘n ander perspektief te benader, plaas teks binne ‘n nuwe konteks. Dit mag onmoontlike realiteite verander en mag lei tot sielsverruiming. Die vermoë om sinskonstruksies en woordorde te manipuleer en sodoende verskeie betekenismoontlikhede te ontgin, word ‘n mikrokosmiese skeppingsdaad wat lei tot stilswygende bemagtiging.
Die produk van die slypskole en internet-seleksies word in sewe hoofstukke aangebied:
● Stilte – Die gemaklike konfrontasie met iets so kompleks soos stilte en skrywersblok aan die hand van die flitsgedig, woordeboek-inspirasie, woordsegmente
● Selfskets – Die herontdekking van die self deur die bestudeer van die struktuur van die gedig – onder watter vlag vaar ek (titel), wat is my boodskap (teks), hoe plaas ek myself binne ’n groter werklikheid (konteks); woordspel aan die hand van die akrostigon, puntdig, klipgedig, berggedig
● Skaduwee & Swaard – Gedigte oor verlies: dood, verdriet, verlange, depressie en stryd: oorlog, onmin, teenstellings
● Sange & Sensasies – Gedigte geïnspireer deur die liefde (hartgedigte) en gebaseer op herhaling: lirieke, klanknabootsing, spieëldigte, pantoen, paradelle
● See & Sand – Gedigte oor oorsprong: lewensreise, tyd en sterflikheid, skip, meermin, skulp, vis, branders, rots, uurglas
● Sonster – Gedigte oor die verband tussen siel en kosmiese werklikheid: straalgedigte, kernrym, inspirasie-gedigte, stringgedigte
● Siele & Sfere – Gedigte oor spirituele en pastorale bewussyn: katedraal- en kerkgedigte, duiwe, engele, oneindigheid, God
Die mikpunt is om van die self te beweeg na die heilige; om dieper te delf as eksplisiet-rasionele sisteme van die bekende, ten einde implisiet-heilige elemente intuïtief deelagtig te word, sonder om die bekende sisteme van die proses te ignoreer, maar juis om dit as voertuig te gebruik in hierdie proses.
Verskeie belangrike simbole word uitgelig deur TEKENS . TOKENS. ’n Simbool moet onderskei word van ’n metafoor. Die metafoor vergelyk twee oënskynlik onverwante dinge; simbole assosieer twee dinge waarvan die betekenis beide letterlik en figuurlik is. ’n Simbool is iets op sigself én suggereer iets diepers. Simbole soos ondersteun deur die liriese, die spirituele en die metafisiese, asook tradisionele simboliek geheg aan vorm, word aangespreek. Die siel word in kontak te bring met die kern van alle kreatiewe energie: (be)lig(ting) en liefde. Sonder hierdie twee elemente kan leef en na-leef nouliks verstaan word. Om die deelnemer te lei na simbolisme, word die digkuns nie bloot ekspressief en verbaal nie, maar die digter word die simbool wat hy verwoord – hetsy ster, berg, hart, sfeer – soos reeds beskryf. Sodoende word die kern van wees geabstraheer en intuïtief verwerk en begryp.
Die grafiese kuns in TEKENS . TOKENS is vereenvoudig tot die simboliese sirkel van oneindigheid, die doringkroon wat die Kruisiging, lyding en vervulling simboliseer en natuursimbole, soos onder andere die duif, water, rots, koringare en blomsimbole. Die buiteblad van die boek toon die Heilige Roos, steeds beskadu in verskuildheid en steeds in die proses van ontvou, ten einde die raaisel-Spieël te simboliseer. Hierdie roos is geplaas in die middel van die doringkroon, om aan te dui dat die vreugde van heling en heiligmaking in die hart van die Kruisiging gevind word. Hierdie beginsel word ook teruggevind in my eie benadering tot heling: die aanwend en omkeer van smart, om geïntensifiseerde skeppendheid en suiwering in die spirituele dimensie aan te bring. Die agtergrond vertoon aan die bokant twee duiwe, na mekaar gekeer, wat dui op twee siele in vredevolle en suiwer eenheid, engele, hemelse boodskapdraers, gedagtes; die twee uitwaarts-gekeerde duiwe aan die onderkant van die blad simboliseer beskerming van hierdie eenheid, maar ook kontak met die skepping en die Al – die Heilige Adem. Die sirkel met sy kern, wat in die middel wat in die titel vertoon word, simboliseer die skeppende en Heilige Woord, asook die heilige huwelik.
Die sirkel word ook gevind op die titelblad van Afdeling 1 van die boek, wat foto-grafika van die Augrabies-waterval vertoon. Die put is die simboliese kern van onsterflikheid. Stromende water is die simbool van die lewenskrag van die mens en alle lewende dinge. Die ruwe rotsrand stel die manlike element voor, terwyl die gladde onderkant die vroulike uitbeeld. Die sirkelvormige saambinding van hierdie elemente dui op die saad, die siel, die Ewigheid, die Al. Die geïmpliseerde see waarheen die waterval op pad is, simboliseer die ewige Oorsprong waarvandaan alles kom en waarheen alles terugkeer. Die verdamping uit die see, die daaropvolgende wolkvorming en reën wat opnuut die riviere voed – 'n makrokosmiese "bloedsirkulasie" – regverdig die betiteling van hierdie foto-grafika: Hart van God.
Blomsimbole met intense spirituele betekenis word aangewend as visuele konstante deur die hele boek. Die oorsprong van blomsimboliek kan teruggevind word in die goddelike moederskap van Maria. Deur alle eeue word sy in kunswerke voorgestel as omring deur embleme, wat onder andere die volgende betekenisse uitbeeld: helder soos die son; skoon soos die maan; die hek van die hemel; die ster van die see; 'n lelie tussen dorings; 'n seder; roos; die toring van Dawid; lieflike olyfboom; die fontein van lewende water; vlekkelose spieël; fontein van tuine; ommuurde tuin; stad van God.
Die vlekkelose skoonheid en heiligheid van Maria en haar hemelse glorie word deur die vorm en kleur van blomme uitgebeeld, byvoorbeeld: wit lelie, veral die wit Madonna-lelie vir reinheid; rooi roos vir brandende liefde vir God; mirte vir maagdelikheid; violet en die dallelie vir nederigheid; akelei of koningklokkie vir die Heilige Gees se vlamme; die Goue Roos vir heilige spiritualiteit. Swaardlelies word gewoonlik gebruik vir altaarblomme. Laasgenoemde is ook 'n simbool van Maria se rou, na aanleiding van die woorde van Simeon gedurende Jesus se optrede in die tempel: "En 'n swaard sal deur jou eie siel gaan, sodat die gedagtes uit baie harte openbaar sal word" (Lukas 2:35).
Belangrike bykomende simbole is die boom, simbool van die Boom van die Lewe; die bokaal, heenwysend na die hart en emosies; boot of geslote ruimte, wat dui op die baarmoeder of die hemel; die vierkant, wat dui op materiële totaliteit, of die aarde; goud, die simbool van sonlig en heilige intelligensie, spiritualiteit en heiligmaking. Die Latynse woord vir goud, "aurum" is dieselfde as die Hebreeuse woord vir lig, "aor".
Die ordelike, ommuurde tuin is die simbool vir die bewussyn, terwyl die woud heenwys na die onderbewuste. Die kosmiese vis is 'n simbool heenwysend na Christus en die ganse fisiese wêreld; die veer is die simbool van wind en geloof en nadenke. Die oog verteenwoordig 'n spirituele handeling en simboliseer begrip. Die Egiptenare het die sirkel van die iris met die pupil as middelpunt die "son in die mond" genoem: die skeppende Woord. In dieselfde konteks word die klok in verband gebring met klank, wat skeppende mag impliseer, en wat met sy vorm en hangende posisie ook 'n simbool is van die hemel. Die goue swaard simboliseer uitnemende spiritualiteit. Die by is die koninklike simbool van skeppende aktiwiteit, hardwerkendheid en welsprekendheid. Soos die sirkel, simboliseer die wiel en die ster sikliese prosesse, wat soms as beide solêre en polêre tekens gesien word.
Enige geskrewe teks ontbrand as gevolg van die volgende drie elemente: ’n boodskap of gedagtes wat ek wil (mee-)deel – inhoud; die visualisering van hierdie gedagtes deur woorde – woordeskat; die vermoë om hierdie woorde te onthou – taal. Om volkome deur die leser verstaan te word, is dit belangrik dat ek oor die vermoë moet beskik om my versameling herinneringe en woorde en selfs taal op so ’n wyse uit te druk dat dit so ’n wye teikengroep as moontlik kan bereik. Die skrywer kan nie voorspel WIE sy teks gaan lees nie – met globalisering het die teikengroep grys geraak – woorde word swawels wat na vreemde oorde emigreer.
Dit is maklik om ’n obskure teks te skryf. Dit is maklik om vaag en verweef om te gaan met metafore, sodat niemand behalwe die skrywer sy teks kan verstaan nie. Die ideaal is dat die teks ’n helderheid sal dra wat direk tot siele spreek. Die diepste, verskuilde boodskap moet intuïtief verstaan kan word, selfs al word dit gedra deur poëtiese verfyning. Raaiwerk oor my poësie is nie wat ek wil bereik nie – nee, ek strewe daarna om in ’n suiwer idioom te skryf, kontemporêr maar ook tydloos, skrywend aan die latente teks binne die harte van ander: deur my eie hart. ’n Eksterne teken ge-eggo deur die Bloudruk van die interne Teks – en verwelkom in die hart van die leser.
Dié tydlose kuns, poësie, is gekweek deur spraak. Spraak gestruktureer in musikale rym en ritme; woorde wat dans en sing. Woorde wat die ewige siel onthou; woorde wat die Woord onthou. Dikwels hou daar ongebruikte woorde skuil in die geheimnis-poel van ons geheue: woorde wat roep om blootstelling, om liefkosing, om bevryding. Woorde wat wag om uitbundig en ekstaties skoonheid te word.
Digkuns is nie versuikering nie; dit is nie prulskrywe nie: dit is die manifestasie van die skoonheid van waarheid en emosies – dit is die (mee-)deel van smart en van vreugde binne die sprankel van skoonheid – hartroerende eerlikheid.
Hierdie publikasie streef dus daarna om die binêre aspekte ten opsigte van skeppende aanpasbaarheid van die menslike gees aan te raak: die teenpool-magte soos poëties uitgebeeld: lig x duisternis; dag x nag; lewe x dood; eb x vloed; goud x silwer; son x maan; vuur x water; hemel x hel; vreugde x verdriet; wins x verlies. Elke individu, ongeag opvoedkundige of dogmatiese orientasie, definieer die werklikheid aan die hand van hierdie paradigmas.
Dít is die oogmerk van poëtiese groei: om die siel en sy geskrewe woord van beperkende alledaagsheid en vaagheid te bevry, sodat dit knus kan nes in alle harte, selfs kan metamorfoseer tot “bekendheid”, binne universele begrip, om uiteindelik gedeelde meelewing te bereik en te onderhou binne die spirituele dimensie.
REFLEKSIE
ek het Leef ontmoet in kruisig van die self
en in mislukking kon ek vir oorwinning delf
binne verlies se boek kon ek ontdekking vind
sy vryheid knoop die bande los wat bind
wat ander sien as tevergeefs, is wins
in armoede kon ek nuwe rykdom vind
as ek dan voor sy raaiselspieël kom staan
geskrewe oor my swakhede sy skitter-Naam
Myra Lochner . KREATIV GEORGE . SUID-AFRIKA
15.11.2005
Hersien: 6 April 2013
.......
Symbolism and creativity as endopathic tools. Myra Lochner
Poetry is an instrument for the enhancement of associative thoughts and for the change of emotional awareness. Even meant and given as a compassionate message to a very specific receiver, words can be shared collectively if they become universally accessible by recognized symbols.
Weaving words with wordplay, imagery, shape poetry and visualization may serve as therapy for both young and old.
A series of workshops allowed participants to express the deeper self. Courage is demanded to share an ultimate fear with another. To give one's self emotionally to another is a gift. The value of that gift is in direct correlation with the pain from which it wells. Personal experiences differ – some know more; some know more of pain and hurt. For those to give of themselves requires more courage. Some are very gifted. Aware beyond any norm. These too use far more courage to share the self. In both cases frustration and pain are used as trigger to creative sharing of the self.
Abstract thought implies intrinsically unconscious refinement of man’s orientation with regard to form and space. Although people may differ with regard to age and level of spiritual awareness, perception of reality is 100% reachable for every level of development. Within his/her own niche, each participant is responsible for the accurate and free reflection of his/her reality. Life is basically an individual experience, but defined in relationship to other individual experiences – a divine interconnectivity, which in the end forms a meaningful whole.
Participant observation, especially observing nature, leads to insight; also to insight in the human spirit. Symbols become manifest and are placed within conscious, traditional and dogmatic systems, yet intrinsically they carry an own life not rationally explicable. Within the framework of poetry healing the paticipant is led to the understanding and implementation of the principle of endopathy, that is “becoming” another person or an object, to feel it, placing it in a global symbolic context. These feelings are then brought into relation with similar and recognized feelings of the self, verbalized in simple and accurate terms and moulded into poetic form, understood by the entire group. In this way emotions are shared and relativated, in order to become a force for spiritual growth.
Poets from the Internet participated by submitting symbolic-layered poems and form poems. These poems reflect important focal points and sentiments, with the manifestation of silence in all its forms as central theme. Several poetry forms are included in TEKENS . TOKENS, e.g. acrostic, epigram, couplette, haiku, senryu, tanka, oriku, epistelle, poetic fable, palindrome, ode, pantoum, paradelle, pleiade, lanturne, quatrain, sonnet, triolet, cinquain, star poem, square poem and shape poetry or visual word art.
Acrostic: By using the acrostic (in this case the first name), participants place themselves against the background of a collective reality. Self image and perceptions play an important role in this regard. The empathy and openness within the group involve the individual member; the definition of the self is tested against the observations and findings of the group. The aim is to assist the individual in the assessment of the self in a relaxed manner, through the objective eyes of others, to re-evaluate the inner or spiritual world in the safety of the group. Harmony in shared needs and aims – to deal with writer’s block and to discover and project the self verbally – enhances group cohesion. By the implementation of semantics, denotation and connotation in a playful way, the self is being refined by words/values/tokens of the same thread, descriptive of the self. In this positive context hindrances/obstacles become opportunities for growth/writing; fear becomes the flipside of fearlessness; silence is filled with meditation, cultivation of thoughts and possibilities for self-expression.
Pebble: By replacement, concretization and “handling" of his/her own pain, the participant is assisted in abstraction; to think practically but also metaphorically about the cause/origin of pain/obstacles. By transforming pain into a concrete place of happiness/utopia, the transformation and redirection of negative energy to positive energy takes place in the subconsciousness – relaxed and smoothly. This internal process corresponds with the tactile comparison between a stone and a smooth river pebble or a marble. The participant becomes and feels empowered; through verbalization of awareness and spiritual experiences, own responsibility and self-actualization become real and the initial pain becomes visible in a poetic product with perpetual value.
Silence: Within the group definitions of happiness and obstacles in finding happiness are analyzed. In their quest to find answers for fear of silence, truth and sadness, the group suggests random words, which are poemed impromptu by the group leader. It is important to allow the prompted words to “discover” and “write” itself so that poems become visual for the group without intrusion of reason. Several impromptu poems were written during workshops.
Love as a personal responsibility, not based on ability, transcends human definitions and reality. The spoken word, as a response, token and expression of love, presents truth, fact and accountability. LOVE is a comprehensive standard, yet used by but a few. The aim of KREATIV’s workshops is to guide love; to define it; to apply it; to become it; to live it. Understanding Love means understanding the essence of being – the core of creation on all levels. Applied poetry becomes as such a powerful tool of healing.
Integration of the self is of cardinal importance. Acceptance of inabilities, acting and reacting with the aim to see situations from another perspective, may place text within a new context. It may change impossible realities and may lead to expansion of the soul. The ability to manipulate sentence construction and word order to delve for various possibilities of meaning, becomes a microcosmic genesis which leads to implicit empowerment.
The product of the four workshops and the internet selections is presented in seven chapters:
● Silence – Relaxed confrontation with something as complex as silence and writer's block by implimentation of the spark poem, dictionary inspirations, word segments
● Selfsketch – The rediscovery of the self by studying the structure of the poem: what flag do I display (title), what is my message (text), how do I place myself within an external reality (context); wordplay by means of acrostic, epigram, pebble poem, mountain poem
● Shadow & Sword – Poems on loss: death, sorrow, yearning, depression and strife: war, tension, paradoxes
● Songs & Sensations – Poems inspired by love (heart poems) and based on repetition: lyrics, onomatopoeia, mirror poem, pantoum, paradelle
● Sea & Sand – Poems on origin: life journeys, time and morality, ships, anchors, mermaids, fish shell, waves rock, hourglass
● Sun Star – Poems on the relationship between the soul and cosmic reality: ray poems, core rhyme, inspirational poems
● Souls & Spheres – Poems on spiritual and pastoral awareness, cathedral and church poems, doves, angels, eternity, God
The aim is to move from the self to the divine; to delve deeper than rational systems of the known into divine elements which are shared intuitively, not disregarding the known systems in the process, but using it as vessels in this process.
There are several important symbols reflected by the poetry in TEKENS . TOKENS. It is necessary to distinguish between symbol and metaphor. The metaphor compares two seemingly dissimilar things; symbols associate two things that may have both a literal and figurative meaning. A symbol is something in itself, and it also suggests something deeper. Symbols enhanced by the lyrical, spiritual and metaphysical, as well as traditional symbolic forms are addressed. The aim here is to bring the soul in contact with the core of all creative energy: (en)light(enment) and love. Without these two elements living and outliving can hardly be understood. To lead the participant towards symbolism, the art of poetry does not merely become expression and verbalization, but the poet herself/himself becomes the symbol she/he words -- whether it is star, mountain, heart, sphere, as indicated previously. In this way the core of being becomes abstract and is intuitively processed and understood.
The graphic art as presented in the book is simplified to the symbolic circle of eternity, the crown of thorns, symbolizing Crucifixion, suffering and fulfilment, nature symbols like dove, water, rock/stone and corn and flower symbols. The cover of the book shows the Sacred Rose, still shadowed in obscurity and still in the process of unfolding, to symbolize the riddled Mirror. It is put in the centre of the thorn crown, to indicate that at the core of the Crucifixion lies the joy of healing and glorification. This principle is found also at the centre of my own approach towards healing: to implement and transform sorrow in order to induce intensified creativity and purification in the spiritual realm. The background shows at the top two doves, facing each other, indicating two souls peacefully and pure in unity, angels, celestial messengers, thoughs; the two doves at the bottom of the page, symbolize protection of this unity, but also reaching towards creation and the All – the Holy Breath. The small circle with its core shown in the title symbolizes the creative and Divine Word, as well as the sacred marriage.
The circle is also found on the title page of Section One of the book, which shows the photo-graphics of the Augrabic Falls. The well is the core of immortality. Water gushing forth is the symbol of the life-force of man and of all beings. The rough stone edge is the masculine symbol, and the smooth edge symbolizes the feminine. The circled connectivity of these elements symbolizes the seed, the soul, Infinity, the universe, the All. The implied sea to where the river is on its way is the symbol of the eternal Source from whence all originates and returns. Evaporation from the sea, the consequential cloud-formation and rain, feeding rivers once again – a macrocosmic circulation of the blood – justified the title of this photo-graphic art: Heart of God.
Flower symbols indicative of intense spiritual meaning, are introduced as visual constant throughout the book. Its source is the divine motherhood of Mary. Through the centuries artwork of the mother of Jesus showed her surrounded by emblems, which carry significant meanings: bright as the sun; fair as the moon; gate of heaven; star of the sea; a lily among thorns; rose; tower of David; fair olive tree; well of living waters; spotless mirror; fountain of gardens; garden enclosed, and city of God.
Mary's immaculate purity, the beauty of her holiness and her heavenly glory are symbolized by the form and colour of flowers: white lily, especially the white Madonna lily, for purity; red rose for her burning love for God; myrtle for virginity; violet and lily of the dales for humility; the columbine, emblem of the Holy Spirit; sword lily, a symbol of Mary's sorrows in accordance to Simeon's words to her during the presentation of Jesus in the temple: "And a sword shall pierce thy soul, that the thoughts of many hearts may be revealed" (Luke 2:35)
Additional symbols of importance are the tree, a symbol for the Tree of Life; the goblet, indicative of the heart and emotions; the boat or vault, which refers to the womb or heaven; the square, symbolizing material totality; gold, the symbol for solar light and divine intelligence, spirituality and glorification. The Latin word for gold, "aurum" is the same as the Hebrew word for light, "aor".
The orderly, closed garden is the symbol of consciousness; the forest, the symbol of unconsciousness. The cosmic fish is a symbol of Christ and the whole of the physical world; feather a symbol of faith, wind and contemplation. The eye represents a spiritual act and symbolizes understanding. The Egyptians regarded the circle of the iris with the pupil as centre to be the "sun in the mouth": the creative word. In the same context the bell is linked to sound, which implies creative power, and which is in form and suspension between heaven and earth, a symbol of heaven. The golden sword symbolizes Supreme spirituality. The bee is a regal symbol of creative activity, diligence and eloquence. As the circle, the wheel and star symbolize cyclic processes, sometimes seen as both solar and polar signs.
Any written text is instigated by the following three elements: the message or thoughts I want to share – content; the visualization of these thoughts by words – vocabulary; the ability to remember these words – language. To be totally understood by the reader, it is important that I must have the ability to express my collection of memorized words and language in such a way that it can reach as wide an audience as possible. The writer cannot predict who is going to read his text – with globalization the target group became vague – words become swallows emigrating to unknown destinations.
It is easy to write an obscure text. It is easy to be vague and textured in using metaphors, so that none else but the writer can understand his/her text. The ideal is that the text will carry such clarity that it will have direct impact on souls. Even the most intrinsic, layered message must be understood intuitively, even though it is carried by poetic refinement. Guessing with regard to my poetry is not what I want to accomplish – no, I am striving towards a pure text, contemporary but also timeless, writing the latent text within the hearts of others: by my own heart. An external token echoed by the Blueprint of the Internal Text – and welcomed in the heart of the reader.
This timeless art, poetry, is cultivated by speech. Speech structured in musical rhyme and rhythm; words that dance and sing. Words which remember the timeless soul; words remembering the Word. Often unused words hide inside the secretive pool of our memories: words calling for exposure, for caress, for release. Words awaiting transformation to joyous and ecstatic beauty. The art of poetry is not sugar-coating; it is not knicknackish: it is the manifestation of the beauty of truth and emotion – it is to share sorrow and joy within the sparkle of beauty – hearttouching honesty.
This publication thus seeks to stress the binary aspects in accordance to creative adaptation of the human spirit – counterbalanced forces as expressed in poetry: day x night; life x death; ebb x flow; gold x silver; sun x moon; fire x water; heaven x hell. Every individual, no matter what his/her educational or dogmatic orientation, defines reality in accordance to these paradigms.
This then the focus of poetic growth: to free the soul and its written word of restrictive banality and vagueness, so that it may niche within all hearts, even may metamorphoze to "recognition" within universal comprehension, to eventually reach and maintain shared compassion in the spiritual realm.
REFLECTION
I had encountered Life within self's death
and within failure victory had passed the test
within the book of loss discovery was found
within captivity freedom became unbound
what others regarded as in vain had been my gain
poverty recovered that which wealth had slain
when I at last before the riddle mirror stand
within my imperfections gleams his image grand
Myra Lochner . KREATIV GEORGE . SOUTH AFRICA
15.11.2005Updated: April 6, 2013
.......
Woorde as betekenisvolle tekens . Helena Liebenberg
Ons taalvermoë is ingeskape en so deel van ons soort soos ons asemhaling en hartklop. Woorde is van ons kosbaarste aardse besittings waarsonder ons ’n onontbeerlike deel van ons menslikheid en menswees sou verloor. Met woorde, wat elk ’n eie betekenis dra, gee ons gestalte aan die belewing van ons buite- en binnewêreld. Die gebruik van die suiwer, onbesoedelde woord is tekenend van diepe respek teenoor ons Taalgewer.
Ons wat betrokke was by die totstandbring van hierdie in alle opsigte pragtige bundel, is die trotse sprekers en beheersers van Engels en/of Afrikaans en Nederlands. Veral Afrikaans en Nederlands beklee ’n spesiale plek in die talebestel as ten nouste verwant aan die oermoedervorm wat die brontaal van ons taalfamilie was. Ons geniet nog daagliks die vruggebruik van hierdie woorde uit ’n verre verlede en kan ons lewenslank sorgvry daarvan bedien until that last word, sentence or paragraph heralds the End.
Om alledaags met woorde om te gaan, is op sigself ’n verantwoordelike taak, maar om met woorde as betekenisvolle tekens van ewige heelheid om te gaan, verg uiterste toegewydheid. Om die vraagteken van onsekerheid te probeer uitwis, kan ’n mens tereg in ootmoed vra: Gee my asseblief ’n teken, Here in die soeke na ewige waarhede.
Afhangende van ons keuse, gebruik en oordrag van woorde, kan dit in ontelbare gevalle op die poolpuntskaal wissel tussen onder andere vrolik en hartseer, vervuld en gestroop, salwend en kwetsend, onbevlek en besoedel. Sketsende beskrywings van/oor woorde kom in die gedigte voor, soos sielswoorde, pletterwoorde, woorde wat wil versmoor, woorde wat heel, ook woorde wat vertaal kan word tot stilte.
Die deelnemers se gedagteryke en skeppende beskrywings van ’n waarneming, belewenis of ontroering is meestal in gestruktureerde digvorms aangebied. Hulle het die uitdaging aanvaar om binne sekere vormvereistes te skep en te skryf, moontlik dikwels self heimlik afwagtend oor hoe die eindproduk daar gaan uitsien. Vir die leser van hierdie bundel is sowel die verskeidenheid vorms en formate, as die nog groter aantal treffende onderwerpe en die verwoording daarvan, ’n verrassende ervaring. Die gedigte het hulself volgens vorm en inhoud gegroepeer in sewe simboliese en betekenisgerigte afdelings, naamlik Stilte, Selfskets, Skaduwee & Swaard, Sange & Sensasies, See & Sand, Sonster, en Siele & Sfere om die sirkel te voltooi.
Nuutskepping is een van die kragtigste en gesondste groeipunte van ’n taal. Ook in hierdie bundel ontbreek dit nie, en verrassende vondse skitter in die oorspronklike Afrikaanse, Nederlandse en Engelse gedigte, asook die vertalings daarvan. Die volgende opvallendste voorbeelde in Afrikaans is landskap as werkwoord, ondig as werkwoord en naamwoord, janpierewiet as werkwoord en ommerig as bywoordelike afleiding.
Die bydrae deur een van die jongste woord-beeldhouers (8 jaar oud) in hierdie bundel, dien as gepaste beskrywing van die voorreg om lid te kon wees van hierdie woordgulde en om deur dié besondere skryfervaring verryk te kon word:
ons is ’n span
ons is vir niemand bang
nog nooit ’n wedstryd verloor
ons is baie bekoor
Deelnemend die uwe
Helena Liebenberg . KAAPSTAD . SUID-AFRIKA
15.11.2005
.......
Words: meaningful signs as tokens . Helena Liebenberg
Our language ability is innate in us and just as inherent to our kind as our breathing and heartbeat. Words are of our most precious possessions in this life without which we would loose an indispensable part of our human nature and humaneness. By means of words, each having its own unique meaning, we are able to express how we experience our outer and inner worlds. The use of the pure, untainted word is illustrative of a deep respect for the One who blessed us with language.
We who were involved in the accomplishment of this volume of poetry – in all respects a remarkable product – are either mother tongue speakers or in good command of English, Afrikaans and/or Dutch. The two latter languages, especially Afrikaans with its many archaic trends, have a special place in the hierarchy of our language family because they are so closely related to our source language. To this day we still reap the precious fruit from this ancient language tree and are most fortunate that we may use them until that last word, sentence or paragraph heralds the End.
To apply words with good effect in our everyday life, is in itself a great responsibility, and to work with words as meaningful tokens of eternal fulfilment, demands the utmost dedication. In one’s quest for universal truths, these words of one of our poets could be humbly repeated: Lord, please give me a sign as token.
Depending on our choice, use and transfer of words, there are miriads of possible outcomes that may figure on the binary scale of opposites, such as cheerful and downhearted, unctuous and hurtful, pure and tainted. Phrases depicting the nature of words appear in many of the poems: what simple words take me aside from utter worldlessness that binds?; some of your words I cannot leave behind; and softly the word of healing …
Neologisms are one of the most powerful and healthy points of growth in a language. This volume of poetry also contains many newly created words and concepts in both the original and the translated versions. Etrinity is a derivation of eternity and Trinity, the nouns grace and cape are used as verbs, while phrases such as singing out loud without a sound and thought without words dwarfing words without thought exemplify exceptional originality.
In most of the poems the creative description of an observation, experience or emotion is captured in a structured poetic form. The participants accepted the challenge to create and write within the framework of a particular format, sometimes even in curious expectation about the outcome of their efforts. One is really surprised by the variety of forms and formats as well as the manner in which the wide range of subjects were structured according to specific poetic prescriptions. Depending on each one’s content and message the poems are grouped into seven sections according to symbol and meaning: Silence, Self-sketch, Shadow & Sword, Songs & Sensations, Sea & Sand, Sun Star, with Souls & Spheres to complete the circle.
I wish to conclude by quoting the freely translated version of the poem by one of the youngest participants:
we are a team
we fear nobody
we have never lost a game
we are charmed by it all the same
It was a great privilege to be a member of this special group of wordsmiths from all over the world and to work with words so special and dear to me.
Helena Liebenberg . CAPE TOWN . SOUTH AFRICA
15.11.2005
De zegeningen van het Licht . Chris Mekern
De zegeningen van het Licht maken ons nederig. Die geestestoestand beweegt ons om dingen achter ons te laten die betekenis leken te hebben toen we nog waarde hechtten aan de kijk van de wereld op ons bestaan. Dezelfde wereld die zoveel leed veroorzaakt, die toestaat dat lijden plaatsvindt en onmenselijke situaties negeert zonder met de ogen te knipperen. Ogen die blind zijn voor talrijke en liefderijke tekenen die afkomstig zijn van het Licht. Het lijkt vaak onbegonnen werk om die blindheid te genezen, om versteende harten weer instaat te stellen de warmte van het Licht te voelen.
Als er een geest op deze wereld aanwezig is die dat toch kan bereiken ondanks alle duistere voortekenen, dan is het Myra. Met vele anderen kan ik hiervan getuigen en toen ze besloot om dit boek te schrijven, voelde ik mij vereerd toen ze mij vroeg om een bijdrage te leveren. Het bevat overpeinzingen van een waar kind van het Licht en van een aantal dierbare vrienden. Laat de tekenen in dit boek die blindheid en onverschilligheid kunnen genezen over U heen komen.
Het Licht is onze Bron en Bestemming. Myra weet de weg die van het ene naar het andere leiden. Ze heeft mij die getoond toen ze mij vroeg de omslag van dit boek te ontwerpen. Het was een eer en een mogelijkheid om iets terug te doen voor wat zij voor mij heeft gedaan. Samen hebben we vijftien verschillende ontwerpen gemaakt en gewogen met een geduld en creativiteit die typerend is voor Myra. Ze hield niet op met denken over dit onderwerp totdat ze ervan overtuigd was dat de omslag de essentie van het boek goed weergaf. Tijdens mijn pogingen om haar woorden in beelden uit te drukken, werd ik verbaasd door de diepte van haar gevoelens en gedachten.
Toen Myra mij vereerde met de vraag om een bijdrage te leveren aan de totstandkoming van dit boek, was ik mij er van bewust dat het geen doorsnee opdracht zou zijn. In haar manier van leven is een uitzonderlijk patroon duidelijk aanwezig. Deze is gebaseerd op het helpen van anderen die daarom vragen. Nooit blijft een dergelijk verzoek onbeantwoord, ze geeft altijd meer dan werd gevraagd. In de wereld van vandaag wordt het gezien als barmhartig gedrag, dat vaker uitzondering is dan regel. Toch is dit het patroon van onze oorsprong en bestemming.
Eens was barmhartigheid normaal en ooit zal het weer normaal zijn. De essentie van barmhartigheid is liefde. Dat is het patroon dat Myra en de andere kostbare zielen die aan dit boek hebben gewerkt, met woorden wilden verweven.
Fragmenten van deze patronen zijn terug te vinden in de architectuur van tempels en heiligdommen uit de oudheid. De wiskundige logica maakte deel uit van de bouwwerken waarin de mens speciale gelegenheden vierde en aan rituelen deelnam, waarin materie met de geest werd verbonden. De gewijde wiskunde is gebaseerd op patronen die we terugvinden in moleculaire en cosmische structuren. Het zijn symbolen van het onderliggende principe van de onafscheidbare verhouding tussen deel en geheel, van God’s schepping die groter is dan de som van alle delen.
Intuitief voelde ik dat ik dit patroon moest vangen in het ontwerp van de omslag. Alle afmetingen van de elementen zijn veelvouden van 3, 7 en 12 in het 3D-ontwerp dat de basis vormde van het omslagontwerp. Hetzelfde geldt voor de coordinaten van de objecten en lichtpunten in verhouding tot het 0,0,0-referentiepunt in de 3D-ruimte. Ik heb ernaar gestreefd om het symbolisme in de afbeelding een wiskundige grond te geven. Om het universele principe weer te geven van verbondenheid, onafscheidbaarheid en eenheid als teken van onze band met de Schepper.
Er wordt vaak gezegd dat we het licht hebben gezien; zo vaak dat deze woorden bijna een cliché zijn geworden, waardoor we worden verblind door vals licht. Het ware Licht heeft daar niets mee te maken. Dat is een wereld van intuitieve gevoelens en symbolen voorbij de uitdrukkingskracht van woorden. Maar in de wereld waarin wij leven, hebben we woorden nodig om in de wereld van het Licht te geraken. Dit boek bevat woorden van die strekking. Lees ze en wordt U bewust van Myra’s ervaring van het Licht.
TEKENEN
HIJ toont ons tekenen
in alles dat
om ons heen
en binnenin ons plaatsvindt
Chris Mekern . Visuele Kunstenaar/Dichter . NEDERLAND
15.11.2005
The Blessings of the Light . Chris Mekern
Spirits that have been blessed to be open for the Light become humble to the point of being reduced to nothing. From there they leave behind many things that seemed to be giving meaning to life when they still were somebody in the eyes of the world. But this is the same world that causes much suffering, allows it to take place and ignores the agony of others without blinking an eye. These eyes are not receptive to tokens of the Light that it presents us abundantly and compassionately. It often seems a mission impossible to make the blinded eyes see again, to make cold hearts feel the warmth of the Light again.
If one spirit walking the face of this earth is capable of making that happen against all odds, it is Myra. Along with many others I can testify this and when she decided to write this book, I was happy to be asked to contribute to it. It contains the reflections of a true child of the Light and some of her precious friends. Allow the tokens in this book to cure blind eyes and warm frozen hearts.
The Light is our source and destiny. Myra knows the way from one to the other. She showed me and when she asked to design the cover to this book, I was honored and grateful to be able to return a small favor. Together we went through fifteen different designs with the patience and creativity that is typical for Myra. She never stopped thinking about it until she felt the design was reflecting the essence of the book, causing me to become amazed at the depth of her feelings and thoughts while attempting to translate her words into an image.
When Myra honored me with the request to contribute to the creation of this book, it was clear to me that this would be an assignment out of the ordinary. There is a distinct pattern in the way she lives in this place and time. It is based on caring for others who are in need of help. Never a cry for help she left unanswered, giving more than was asked for. In the world of today this is looked upon as compassionate behaviour, more exception than general rule. Yet it is a reflection of the pattern of our source and destiny.
Once it was quite normal to be compassionate and one day it will be normal again. Compassion’s essence is love. This is present in the patterns of Myra’s way of life and of the other precious souls who contributed to this book.
In the construction of ancient temples and shrines fragments of these patterns were woven into the matter of which they were built. The mathematical logic was an integral part of the architecture of the landmarks in which mankind celebrated special occasions or performed rituals in which the material was connected to the spiritual. It is sacred maths based on patterns we also see in molecular and cosmic structures. They are symbols of the underlying principle of the inseparable relationship between the part and the whole. Of God’s creation that is bigger than the sum of all parts.
Intuitively I felt this is what I had to attempt to capture in the design of the cover. All measures of the elements are manifolds of 3, 7 and 12 throughout the entire 3D design that is at the base of the image on the cover. The same applies to the coordinates of the objects and lights relative to the 0,0,0 reference point in the 3D plane. I wanted to give the symbolism in the image mathematical ground. To reflect the universal principle of interconnectedness, inseparability and union, a token of our oneness with Creator.
We often easily say that we’ve seen the light; it has become a cliché almost used for many random occasions, leading to equally many instants of false light. Yet the true Light is something else – a realm of intuitive feelings and symbols beyond the ability of words to express. In this place and time however, we need words to find directions toward that realm. They are in this book. Read them and become amazed by Myra’s experience of the Light.
TOKENS
Tokens HE sends us
in all taking place around
and inside us
Chris Mekern . Visual Artist/Poet . The Netherlands
15.11.2005
KREATIV en skeppende heling . Ken Myers
Ek het so baie gehoor van Me. Lochner en van haar aanbiedingsmetode, dat ek van Amerika gereis het om haar werkswyse persoonlik te kon ervaar. Ek was nie teleurgesteld nie. Ek het haar werkswinkels gedurende April 2005 bygewoon en is diep beïndruk deur haar benadering. Laasgenoemde sluit in:
Individuele en groepsdeelname
Erkenning van individuele slaagpunte
Aangebode inligting verwerk en oorgedra op individuele behoeftes
Inligting ten einde nuwe idees van die self te genereer
Verhoogde selfpersepsie – wat DIE doelwit in die slypskole is
Elke deelnemer kry ’n sillabus en visuele riglyne as praktiese opdrag
Die inligting word aangebied teen ’n pas wat, alhoewel kulminerend, toelaat vir ouderdoms- en intellektuele assimilasie
Die werkswinkels is namiddag-aangeleenthede wat eindig met gesellige verkeer
Die individuele produkte word in ’n formele boek gepubliseer
Die werkswinkels word aangebied op ’n semi-informele wyse met deurlopende interaksie, maar die klem val op die individu. Dit is die individuele verdieping wat Me. Lochner na vore bring. Dit is die onontginde vermoëns wat sy vaardig tot uiting lei. Sy ontwikkel ’n kameraderie wat die groep deursypel, maar wat die individu toelaat om op sy/haar eie wyse binne die riglyne te vorder.
Dit is binne daardie riglyne wat haar vaardighede die duidelikste sigbaar word. Dit word sodanig gestruktureer, dat dit aanpas by die menslike psige. Die oefeninge wat sy geskep het, is met groot omsigtigheid ontwerp om die individu toe te laat om sy/haar eie grense te ontdek en om dan te skep. Sy beweeg teen ’n vinnige pas, maar laat individuele aandag toe. Sy meng verbale opdragte met oefeninge wat ontwerp is om latente skeppendheid na vore te bring. Die slypskole wat deur hierdie skrywer bygewoon is, was kleinode van vaardigheid en groei.
Die deelnemers ontvang positiewe terugvoer en individuele openbare erkenning in die slypskole. Die produk van hierdie slypskole word gepubliseer, waarna elke deelnemer sy eie kopie kan bestel.
Heelmaak vereis ’n behoefte. ’n Behoefte om heel te maak. ’n Onselfsugtige behoefte. Daar is geen sin wat behoefte beter opsom nie – geen sin wat meer IS nie – as “Ek het jou lief”. Die werkswinkels weerspieël die algehele betrokkenheid van die deelnemers; hulle is verdiep, geheel en al gefokus. Die trots en vreugde is sigbaar. Die uiteindelike doel is: “Sprei die vlerke en vlieg” – liefde maak heel.
Heelmaak, die UITNEMENDSTE gawe
reik diep in die siel
slegs dié geliefd kan heelmaak
Me. Lochner bereik wat te min ander bereik het: ’n wyse en metode om die meeste mense met unieke eenvoud aan te raak, buite-om die metodes van die ologies en akademiese ontleding. Die wese van haar werk is ’n geheel, ’n entiteit, die kern van ’n waarheid. Waarheid bestaan as ’n self-verklaarde feit. Die fragmentasie deur akademici en professies in pogings om te verstaan, is geldig. Die gewone mens word egter oor die hoof gesien; oorgelaat aan self-help handleidings en die onderskeie “helpers”. Me. Lochner keer terug na die kern, na die waarheid, en onderrig vanuit die essensie van daardie kern. Haar basis word voorbepaal deur die sleutel-elemente van daardie kern. Hierna verduidelik en verklaar sy aan die moderne gehoor hoe hierdie elemente in die huidige spreektaal verstaan moet word, waarna sy demonstreer hoe die moderne persepsies met die tydlose waarheid integreer.
Sy bou op tydlose sielkundige waarhede waarvan die mensdom reeds weet – die basiese menslike begrip wat tyd en kultuur transendeer. Haar heel unieke en intuïtiewe begrip van beide die kern en die moderne wanbegrippe, word aangebied in ’n maklik verstaanbare en ’n geïndividualiseerde benadering, wat persoonlike verruiming en ’n nuwe visie van die wese van menslike waarhede versnel.
Ek is van mening dat sy as mens ’n ware fonds is. Een wat universele ondersteuning behoef ten einde haar gawe met die ganse mensdom te kan deel.
LANTURNE
Liefde
Wese
van Heiligheid
gegee aan jou, aan my:
Wees
Ken Myers . PhD . OREGON . VSA
KREATIV and creative healing . Ken Myers
I had heard a great deal about Ms Lochner and her method of teaching, so much so I traveled from America to experience her in person. I was not disappointed. I attended her workshops during April 2005 and I am deeply impressed by her approach. This includes:
Individual and group participation
Recognition of individual accomplishments
Drawing on presented information and the transference to individual wants
Information to gender new ideas of the self
Heighten sense of the self – which is THE goal in the workshops
Each participant is given a syllabus and visual guides to be used
The information is presented at a pace which, while always moving forward, allows for age and intellectual assimilation
The workshops are an afternoon affair ending with a group dinner
Individuals’ work published in a formal book
The workshop is conducted in a semi informal manner with frequent interaction, yet the emphasis is on the individual. It is the individual expansion that Ms Lochner brings forth. It is the untapped abilities that she skilfully aids in uncovering. She develops a camaraderie that permeates the participants, yet lets the individual proceed in his/her own manner within the guidelines.
It is in those guidelines that her skills are seen most clearly. They are structured in such a manner that they fit the human psyche. The exercises she has created are very carefully designed to allow the individual to explore his/her own boundaries and then to create. Her format is fast moving and allows for her individual attention to each. She mixes verbal instruction with exercises designed to bring out unused creativity. The workshops this writer has seen are marvels of skill and growth.
The participants are given positive feedback and individual public recognition in the workshop. The product of this workshop is published in a book and each participant may order his/her own copy.
Healing requires a need. A need to heal. A selfless need. There is no sentence that sums up need more – no sentence that IS more – than “I love you”. The workshops reflected the total absorption of the participants; they were immersed, completely focused. The looks of pride – the glad inside – showing. The ultimate aim is: "Spread wings and fly" – love heals.
Healed the ULTIMATE of gifts
into the soul is reached
only the loved can give healing
Ms Lochner has achieved what too few have: a means and method to reach most of humanity with unique simplicity, outside the methods of the ologies and academic dissection. The essence of her work is a whole, an entity, the core of a truth. Truth exists as an self-evident fact. The fragmentation of academics and professions in attempts to understand are valid efforts. However, the common person gets left in the wake; left to self-help manuals and the various "helpers". Ms Lochner returns to the core, to the truth, and teaches from the essence of that core. Her foundation is predicated on the key elements of that core. She then explains and clarifies for the modern audience how to understand these elements in the current vernacular, then how to integrate modern perceptions into the timeless truth.
She builds on age old psychological truths that mankind comes to know - the basic human understanding that transcends time and culture. Her quite unique and intuitive understanding of both the core and modern misconceptions is presented in an easy to grasp and individualized approach, which fastens personal expansion and a new view of the essence of human truths.
It is my view that she is a human treasure. One needing universal support, to spread her gift to all of mankind.
LANTURNE
Love
Essence
of Divine
given you, me:
Be
Ken Myers . PhD . OREGON . USA
15.11.2005
Opgedateer op 10 Mei 2016.Updated on May 10, 2016 Kontakpersoon.Contact person: Myra Lochner, KREATIV SA
E-posadres.E-mail address: [email protected]
Dit het alles baie lank gelede begin, maar daar was 'n teken ... It all started many years ago, but there was a token ...
'n Stukkie koord lei tot wenstorie
Beeld KALENDER Woensdag 2 Augustus 1995 Bl. 2: 'n Stukkie koord ...
GEORGE. 'n Stukkie koord wat haar seun langs die see by Heroldsbaai opgetel het, het 'n voormalige maatskaplike werker se verbeelding só aangegryp dat sy 'n pragtige kortverhaal daaroor geskryf het. Dié verhaal het pas 'n kontantprys van die Bloemfonteinse Skrywersvereniging losgeslaan.
Mev. Myra Lochner is geen nuweling as dit by skryf kom nie. Sy skryf reeds sedert standerd een, vertel sy, en hoewel sy nog altyd meestal gedig het, het sy nou bietjie weggedros na prosa.
Die kortverhaal wat as Die swart koord begin het en toe in Drie dae ontvou het, speel oor drie dae af. Dit handel oor 'n jong meisie wat op die eerste dag die see instap tussen 'n klomp swemmende vakansiegangers en selfmoord pleeg. Die koord van haar strandjakkie wat op dag twee weer uit die see na vore kom, simboliseer die verbreking van die lewenslyn en dra by tot die gebeure van die res van die verhaal.
Volgens mev. Lochner is dit net 'n handjievol mense ''wat uitverkore is om tot die essensie van die Liefde deur te dring''. ''God is die souffleur. As jy nie hoor wat Hy sê nie, moet jy improviseer. Dit kan jou op 'n dwaalspoor bring. Elke nuwe paartjie is besig met 'n repetisie van die mens in sy soeke na liefde,'' het sy gesê.
Mev. Lochner se man, Johann, dosent in Sosiologie aan die Universiteit van Port Elizabeth, is 'n jaar lank met navorsingsverlof. Hulle woon in hul huis op Heroldsbaai. Die egpaar het vyf kinders, waarvan die oudste twee tans aan die Universiteit van Stellenbosch studeer.
Mev. Lochner is 'n halfsuster van die Kaapse skryfster Carol Clark.
Haar eerste kortverhaal sal aanstaande jaar in 'n bundel opgeneem word. Sy en die ander wenners in die kompetisie sal Saterdag hul pryse in Bloemfontein ontvang. Die kompetisie is deur die Stigting vir Afrikaans geborg.
Credo
Solely to do Your will as in your Book
that wonder script that never will decay
that which for me is predestined
that Lord with all my heart I seek
I give You heart and hands
as willing offers
All that I am and have
deep set within my soul
where Love and Passion are aflame
there burns Your Holy Name
Translation Ps. 40 verse 4 – Myra Lochner
.
Simbolisme en skeppendheid as endopatiese hulpmiddels. Myra Lochner
Poësie is ’n instrument om assosiatiewe denke en veranderde emosionele gewaarwordinge te bevorder. Selfs al word woorde empaties vir een spesifieke persoon bedoel, kan dit gedeelde kollektiewe waarde vir ander hê indien dit universeel toeganklik word deur herkenbare simbole.
Woordweef deur middel van woordspel, beeldspraak, digvorms en visualisering kan dien as terapie vir oud en jonk.
’n Reeks slypskole is aangebied waar deelnemers uitdrukking aan hul diepere self kon gee. Om diepgesetelde vrees met iemand te deel, verg moed, veral in groepsverband. Meer nog, om die emosionele self aan iemand te gee, is ’n geskenk. Die waarde van daardie geskenk kan in direkte verband gebring word met die put van pyn waaruit dit opwel. Persoonlike ondervinding verskil – sommige weet meer; sommige weet meer van pyn en seerkry. Dit verg meer moed van diesulkes om hulself te gee. Sommige is baie begaafd, met waarnemingsvermoë ver bo enige norm. Diesulkes moet veel meer moed aan die dag lê om die self bloot te stel. In albei gevalle kan frustrasie en pyn as sneller gebruik word vir die kreatiewe meedeel van die self.
Abstrakte denke impliseer intrinsiek die onderbewustelike verfyning van die mens se oriëntasie met betrekking tot vorm en ruimte. Alhoewel mense verskil ten opsigte van ouderdom en vlak van spirituele gewaarwording, is die persepsie van die werklikheid 100% toeganklik vir elke vlak van ontwikkeling. Binne eie nis is elke deelnemer dus verantwoordelik vir die akkurate en onbevange weerkaatsing van sy/haar werklikheid. Leef is by uitstek individueel, maar word gedefinieer in verhouding tot en met ander individuele ervarings – ’n goddelike interafhanklikheid, wat uiteindelik ’n sinvolle geheel vorm.
Deelnemende waarneming, veral natuurwaarnemings, lei tot insig; ook in die menslike gees. Simbole manifesteer hulself en word geplaas binne bewustelike, tradisionele en dogmatiese sisteme, dog besit ’n eie intrinsieke lewe wat nie rasioneel verduidelik kan word nie. Binne die raamwerk van poësie-terapie kan deelnemers gelei word tot die verstaan en toepassing van die beginsel van endopatie, dit wil sê, om ’n ander persoon of objek te “word”, ten einde dit te “voel”, sodat hierdie ervaring geplaas kan word binne ’n globale simboliese konteks. Hierdie gevoelens word dan in verband gebring met ooreenstemmende en herkende emosies van die self, in eenvoudige en akkurate terme uitgedruk en in poëtiese vorm gegiet, verstaanbaar vir die hele groep. Op hierdie wyse word emosies gedeel en gerelativeer, om spirituele groeikrag te word.
Benewens die slypskool-produk het digters van die internet ook meegewerk deur die voorlegging van simbolies-geskakeerde gedigte en vormgedigte. Hierdie gedigte weerspieël belangrike fokuspunte en sentimente, met die sigbaar-maak van stilte in al sy vorms as sentrale tema. Verskeie digvorms word ook in hierdie bundel opgeneem, o.a. die akrostigon, epigram of puntdig, koeplet, haiku, senryu, tanka, oriku, epistel, poëtiese fabel, palindroom, ode, pantoen, paradelle, pleiade, lanturne, kwatryn, sonnet, triolet, cinquain, stergedig, blokgedig en die vormgedig, of visuele woordkuns.
Die aanwend van die onderskeie digvorms is doelgerig geïmplementeer met die volgende impak:
Akrostigon: Deur die akrostigon (in hierdie geval die voornaam) plaas deelnemers hulself teen ’n globale agtergrond van ‘n kollektiewe werklikheid. Selfbeeld en persepsies speel hier ’n belangrike rol. Empatie en openhartigheid binne die groep betrek die individuele deelnemer – sy definisie van die eie ek word aan die waarnemings en bevindings van die groep getoets. Die doel is om die kursusganger te help om ontspanne deur ander, objektiewe oë na die self te kyk, en die innerlike of geestelike wêreld te herwaardeer binne die geborgenheid van die groep. Eensgesindheid in gedeelde oogmerke en behoeftes – om skrywersblok op te hef en die self verbaal te ontdek en te projekteer – bevorder groepskohesie. Met die implimentering van semantika, denotasie en konnotasie en wel aan die hand van betekenisspel, word die self geslyp deur woorde/waardes/tekens wat van dieselfde grein en beskrywend is van die eie ek. Belemmerings/hindernisse word in hierdie positiewe konteks geleentheid tot groei/skryf; vrees word die keersy van vreesloosheid; stilswye word gevul met bepeinsing, gedagte-ontginning en uitdrukkingsmoontlikhede.
Klippie: Deur die verplasing, konkretisering en “hanteer” van eie pyn, word die deelnemer gehelp om te abstraheer; om prakties en tog ook metafories te dink oor die bron/oorsaak van pyn/blokkasie. Deur pyn om te sit in ’n konkrete plek van geluk/utopia, vind die transformasie en herlei van negatiewe energie na positiewe energie onderbewustelik, kommerloos en seepglad plaas. Die deelnemer word en voel bemagtig, en deur die gewaarwordinge en geestelike ervarings te verwoord, word eie verantwoordelikheid en selfverwesenliking ’n werklikheid en kom die aanvanklike pyn tot uiting in ’n poëtiese produk met ewigheidswaarde.
Stilte: Binne die groep word definisies van geluk en struikelblokke tot geluk verken. Deelnemers hou worstelvrae voor, soos angs vir stilte, waarheid en hartseer, wat deur die kursusleier impromptu verwoord en berym word. Dit is belangrik dat die aangebode woord toegelaat word om sigself te “ontdek” en te “skryf” en dus sonder veel tussentrede van rede vir die groep sigbaar word. Verskeie “blaaibord”-gedigte is op hierdie wyse tydens die werkswinkels geskryf, wisselend van flitsgedigte, vormgedigte en pantoems, tot skeppende prosa.
Liefde as persoonlike verantwoordelikheid, nie gebaseer op vermoë nie, transendeer menslike definisies en realiteit. Die gesproke woord, as antwoord, teken en liefdesuiting, onderskryf waarheid, feit en toerekenbaarheid. LIEFDE is ‘n verstaanbare maatstaf, dog word deur slegs ‘n handjievol toegepas. Die doel van die KREATIV-slypskole is om liefde te rig; te definieer; toe te pas; te word; te leef. Om Liefde te verstaan beteken om die wese van wees te verstaan – die kern van skepping op alle vlakke. Toegepaste poësie word as sodanig ‘n magtige helingsinstrument.
Integrasie van die self is van kardinale belang. Die aanvaarding van onvermoëns, ageer (doen) en reageer met die doel om situasies vanuit ‘n ander perspektief te benader, plaas teks binne ‘n nuwe konteks. Dit mag onmoontlike realiteite verander en mag lei tot sielsverruiming. Die vermoë om sinskonstruksies en woordorde te manipuleer en sodoende verskeie betekenismoontlikhede te ontgin, word ‘n mikrokosmiese skeppingsdaad wat lei tot stilswygende bemagtiging.
Die produk van die slypskole en internet-seleksies word in sewe hoofstukke aangebied:
● Stilte – Die gemaklike konfrontasie met iets so kompleks soos stilte en skrywersblok aan die hand van die flitsgedig, woordeboek-inspirasie, woordsegmente
● Selfskets – Die herontdekking van die self deur die bestudeer van die struktuur van die gedig – onder watter vlag vaar ek (titel), wat is my boodskap (teks), hoe plaas ek myself binne ’n groter werklikheid (konteks); woordspel aan die hand van die akrostigon, puntdig, klipgedig, berggedig
● Skaduwee & Swaard – Gedigte oor verlies: dood, verdriet, verlange, depressie en stryd: oorlog, onmin, teenstellings
● Sange & Sensasies – Gedigte geïnspireer deur die liefde (hartgedigte) en gebaseer op herhaling: lirieke, klanknabootsing, spieëldigte, pantoen, paradelle
● See & Sand – Gedigte oor oorsprong: lewensreise, tyd en sterflikheid, skip, meermin, skulp, vis, branders, rots, uurglas
● Sonster – Gedigte oor die verband tussen siel en kosmiese werklikheid: straalgedigte, kernrym, inspirasie-gedigte, stringgedigte
● Siele & Sfere – Gedigte oor spirituele en pastorale bewussyn: katedraal- en kerkgedigte, duiwe, engele, oneindigheid, God
Die mikpunt is om van die self te beweeg na die heilige; om dieper te delf as eksplisiet-rasionele sisteme van die bekende, ten einde implisiet-heilige elemente intuïtief deelagtig te word, sonder om die bekende sisteme van die proses te ignoreer, maar juis om dit as voertuig te gebruik in hierdie proses.
Verskeie belangrike simbole word uitgelig deur TEKENS . TOKENS. ’n Simbool moet onderskei word van ’n metafoor. Die metafoor vergelyk twee oënskynlik onverwante dinge; simbole assosieer twee dinge waarvan die betekenis beide letterlik en figuurlik is. ’n Simbool is iets op sigself én suggereer iets diepers. Simbole soos ondersteun deur die liriese, die spirituele en die metafisiese, asook tradisionele simboliek geheg aan vorm, word aangespreek. Die siel word in kontak te bring met die kern van alle kreatiewe energie: (be)lig(ting) en liefde. Sonder hierdie twee elemente kan leef en na-leef nouliks verstaan word. Om die deelnemer te lei na simbolisme, word die digkuns nie bloot ekspressief en verbaal nie, maar die digter word die simbool wat hy verwoord – hetsy ster, berg, hart, sfeer – soos reeds beskryf. Sodoende word die kern van wees geabstraheer en intuïtief verwerk en begryp.
Die grafiese kuns in TEKENS . TOKENS is vereenvoudig tot die simboliese sirkel van oneindigheid, die doringkroon wat die Kruisiging, lyding en vervulling simboliseer en natuursimbole, soos onder andere die duif, water, rots, koringare en blomsimbole. Die buiteblad van die boek toon die Heilige Roos, steeds beskadu in verskuildheid en steeds in die proses van ontvou, ten einde die raaisel-Spieël te simboliseer. Hierdie roos is geplaas in die middel van die doringkroon, om aan te dui dat die vreugde van heling en heiligmaking in die hart van die Kruisiging gevind word. Hierdie beginsel word ook teruggevind in my eie benadering tot heling: die aanwend en omkeer van smart, om geïntensifiseerde skeppendheid en suiwering in die spirituele dimensie aan te bring. Die agtergrond vertoon aan die bokant twee duiwe, na mekaar gekeer, wat dui op twee siele in vredevolle en suiwer eenheid, engele, hemelse boodskapdraers, gedagtes; die twee uitwaarts-gekeerde duiwe aan die onderkant van die blad simboliseer beskerming van hierdie eenheid, maar ook kontak met die skepping en die Al – die Heilige Adem. Die sirkel met sy kern, wat in die middel wat in die titel vertoon word, simboliseer die skeppende en Heilige Woord, asook die heilige huwelik.
Die sirkel word ook gevind op die titelblad van Afdeling 1 van die boek, wat foto-grafika van die Augrabies-waterval vertoon. Die put is die simboliese kern van onsterflikheid. Stromende water is die simbool van die lewenskrag van die mens en alle lewende dinge. Die ruwe rotsrand stel die manlike element voor, terwyl die gladde onderkant die vroulike uitbeeld. Die sirkelvormige saambinding van hierdie elemente dui op die saad, die siel, die Ewigheid, die Al. Die geïmpliseerde see waarheen die waterval op pad is, simboliseer die ewige Oorsprong waarvandaan alles kom en waarheen alles terugkeer. Die verdamping uit die see, die daaropvolgende wolkvorming en reën wat opnuut die riviere voed – 'n makrokosmiese "bloedsirkulasie" – regverdig die betiteling van hierdie foto-grafika: Hart van God.
Blomsimbole met intense spirituele betekenis word aangewend as visuele konstante deur die hele boek. Die oorsprong van blomsimboliek kan teruggevind word in die goddelike moederskap van Maria. Deur alle eeue word sy in kunswerke voorgestel as omring deur embleme, wat onder andere die volgende betekenisse uitbeeld: helder soos die son; skoon soos die maan; die hek van die hemel; die ster van die see; 'n lelie tussen dorings; 'n seder; roos; die toring van Dawid; lieflike olyfboom; die fontein van lewende water; vlekkelose spieël; fontein van tuine; ommuurde tuin; stad van God.
Die vlekkelose skoonheid en heiligheid van Maria en haar hemelse glorie word deur die vorm en kleur van blomme uitgebeeld, byvoorbeeld: wit lelie, veral die wit Madonna-lelie vir reinheid; rooi roos vir brandende liefde vir God; mirte vir maagdelikheid; violet en die dallelie vir nederigheid; akelei of koningklokkie vir die Heilige Gees se vlamme; die Goue Roos vir heilige spiritualiteit. Swaardlelies word gewoonlik gebruik vir altaarblomme. Laasgenoemde is ook 'n simbool van Maria se rou, na aanleiding van die woorde van Simeon gedurende Jesus se optrede in die tempel: "En 'n swaard sal deur jou eie siel gaan, sodat die gedagtes uit baie harte openbaar sal word" (Lukas 2:35).
Belangrike bykomende simbole is die boom, simbool van die Boom van die Lewe; die bokaal, heenwysend na die hart en emosies; boot of geslote ruimte, wat dui op die baarmoeder of die hemel; die vierkant, wat dui op materiële totaliteit, of die aarde; goud, die simbool van sonlig en heilige intelligensie, spiritualiteit en heiligmaking. Die Latynse woord vir goud, "aurum" is dieselfde as die Hebreeuse woord vir lig, "aor".
Die ordelike, ommuurde tuin is die simbool vir die bewussyn, terwyl die woud heenwys na die onderbewuste. Die kosmiese vis is 'n simbool heenwysend na Christus en die ganse fisiese wêreld; die veer is die simbool van wind en geloof en nadenke. Die oog verteenwoordig 'n spirituele handeling en simboliseer begrip. Die Egiptenare het die sirkel van die iris met die pupil as middelpunt die "son in die mond" genoem: die skeppende Woord. In dieselfde konteks word die klok in verband gebring met klank, wat skeppende mag impliseer, en wat met sy vorm en hangende posisie ook 'n simbool is van die hemel. Die goue swaard simboliseer uitnemende spiritualiteit. Die by is die koninklike simbool van skeppende aktiwiteit, hardwerkendheid en welsprekendheid. Soos die sirkel, simboliseer die wiel en die ster sikliese prosesse, wat soms as beide solêre en polêre tekens gesien word.
Enige geskrewe teks ontbrand as gevolg van die volgende drie elemente: ’n boodskap of gedagtes wat ek wil (mee-)deel – inhoud; die visualisering van hierdie gedagtes deur woorde – woordeskat; die vermoë om hierdie woorde te onthou – taal. Om volkome deur die leser verstaan te word, is dit belangrik dat ek oor die vermoë moet beskik om my versameling herinneringe en woorde en selfs taal op so ’n wyse uit te druk dat dit so ’n wye teikengroep as moontlik kan bereik. Die skrywer kan nie voorspel WIE sy teks gaan lees nie – met globalisering het die teikengroep grys geraak – woorde word swawels wat na vreemde oorde emigreer.
Dit is maklik om ’n obskure teks te skryf. Dit is maklik om vaag en verweef om te gaan met metafore, sodat niemand behalwe die skrywer sy teks kan verstaan nie. Die ideaal is dat die teks ’n helderheid sal dra wat direk tot siele spreek. Die diepste, verskuilde boodskap moet intuïtief verstaan kan word, selfs al word dit gedra deur poëtiese verfyning. Raaiwerk oor my poësie is nie wat ek wil bereik nie – nee, ek strewe daarna om in ’n suiwer idioom te skryf, kontemporêr maar ook tydloos, skrywend aan die latente teks binne die harte van ander: deur my eie hart. ’n Eksterne teken ge-eggo deur die Bloudruk van die interne Teks – en verwelkom in die hart van die leser.
Dié tydlose kuns, poësie, is gekweek deur spraak. Spraak gestruktureer in musikale rym en ritme; woorde wat dans en sing. Woorde wat die ewige siel onthou; woorde wat die Woord onthou. Dikwels hou daar ongebruikte woorde skuil in die geheimnis-poel van ons geheue: woorde wat roep om blootstelling, om liefkosing, om bevryding. Woorde wat wag om uitbundig en ekstaties skoonheid te word.
Digkuns is nie versuikering nie; dit is nie prulskrywe nie: dit is die manifestasie van die skoonheid van waarheid en emosies – dit is die (mee-)deel van smart en van vreugde binne die sprankel van skoonheid – hartroerende eerlikheid.
Hierdie publikasie streef dus daarna om die binêre aspekte ten opsigte van skeppende aanpasbaarheid van die menslike gees aan te raak: die teenpool-magte soos poëties uitgebeeld: lig x duisternis; dag x nag; lewe x dood; eb x vloed; goud x silwer; son x maan; vuur x water; hemel x hel; vreugde x verdriet; wins x verlies. Elke individu, ongeag opvoedkundige of dogmatiese orientasie, definieer die werklikheid aan die hand van hierdie paradigmas.
Dít is die oogmerk van poëtiese groei: om die siel en sy geskrewe woord van beperkende alledaagsheid en vaagheid te bevry, sodat dit knus kan nes in alle harte, selfs kan metamorfoseer tot “bekendheid”, binne universele begrip, om uiteindelik gedeelde meelewing te bereik en te onderhou binne die spirituele dimensie.
REFLEKSIE
ek het Leef ontmoet in kruisig van die self
en in mislukking kon ek vir oorwinning delf
binne verlies se boek kon ek ontdekking vind
sy vryheid knoop die bande los wat bind
wat ander sien as tevergeefs, is wins
in armoede kon ek nuwe rykdom vind
as ek dan voor sy raaiselspieël kom staan
geskrewe oor my swakhede sy skitter-Naam
Myra Lochner . KREATIV GEORGE . SUID-AFRIKA
15.11.2005
Hersien: 6 April 2013
.......
Symbolism and creativity as endopathic tools. Myra Lochner
Poetry is an instrument for the enhancement of associative thoughts and for the change of emotional awareness. Even meant and given as a compassionate message to a very specific receiver, words can be shared collectively if they become universally accessible by recognized symbols.
Weaving words with wordplay, imagery, shape poetry and visualization may serve as therapy for both young and old.
A series of workshops allowed participants to express the deeper self. Courage is demanded to share an ultimate fear with another. To give one's self emotionally to another is a gift. The value of that gift is in direct correlation with the pain from which it wells. Personal experiences differ – some know more; some know more of pain and hurt. For those to give of themselves requires more courage. Some are very gifted. Aware beyond any norm. These too use far more courage to share the self. In both cases frustration and pain are used as trigger to creative sharing of the self.
Abstract thought implies intrinsically unconscious refinement of man’s orientation with regard to form and space. Although people may differ with regard to age and level of spiritual awareness, perception of reality is 100% reachable for every level of development. Within his/her own niche, each participant is responsible for the accurate and free reflection of his/her reality. Life is basically an individual experience, but defined in relationship to other individual experiences – a divine interconnectivity, which in the end forms a meaningful whole.
Participant observation, especially observing nature, leads to insight; also to insight in the human spirit. Symbols become manifest and are placed within conscious, traditional and dogmatic systems, yet intrinsically they carry an own life not rationally explicable. Within the framework of poetry healing the paticipant is led to the understanding and implementation of the principle of endopathy, that is “becoming” another person or an object, to feel it, placing it in a global symbolic context. These feelings are then brought into relation with similar and recognized feelings of the self, verbalized in simple and accurate terms and moulded into poetic form, understood by the entire group. In this way emotions are shared and relativated, in order to become a force for spiritual growth.
Poets from the Internet participated by submitting symbolic-layered poems and form poems. These poems reflect important focal points and sentiments, with the manifestation of silence in all its forms as central theme. Several poetry forms are included in TEKENS . TOKENS, e.g. acrostic, epigram, couplette, haiku, senryu, tanka, oriku, epistelle, poetic fable, palindrome, ode, pantoum, paradelle, pleiade, lanturne, quatrain, sonnet, triolet, cinquain, star poem, square poem and shape poetry or visual word art.
Acrostic: By using the acrostic (in this case the first name), participants place themselves against the background of a collective reality. Self image and perceptions play an important role in this regard. The empathy and openness within the group involve the individual member; the definition of the self is tested against the observations and findings of the group. The aim is to assist the individual in the assessment of the self in a relaxed manner, through the objective eyes of others, to re-evaluate the inner or spiritual world in the safety of the group. Harmony in shared needs and aims – to deal with writer’s block and to discover and project the self verbally – enhances group cohesion. By the implementation of semantics, denotation and connotation in a playful way, the self is being refined by words/values/tokens of the same thread, descriptive of the self. In this positive context hindrances/obstacles become opportunities for growth/writing; fear becomes the flipside of fearlessness; silence is filled with meditation, cultivation of thoughts and possibilities for self-expression.
Pebble: By replacement, concretization and “handling" of his/her own pain, the participant is assisted in abstraction; to think practically but also metaphorically about the cause/origin of pain/obstacles. By transforming pain into a concrete place of happiness/utopia, the transformation and redirection of negative energy to positive energy takes place in the subconsciousness – relaxed and smoothly. This internal process corresponds with the tactile comparison between a stone and a smooth river pebble or a marble. The participant becomes and feels empowered; through verbalization of awareness and spiritual experiences, own responsibility and self-actualization become real and the initial pain becomes visible in a poetic product with perpetual value.
Silence: Within the group definitions of happiness and obstacles in finding happiness are analyzed. In their quest to find answers for fear of silence, truth and sadness, the group suggests random words, which are poemed impromptu by the group leader. It is important to allow the prompted words to “discover” and “write” itself so that poems become visual for the group without intrusion of reason. Several impromptu poems were written during workshops.
Love as a personal responsibility, not based on ability, transcends human definitions and reality. The spoken word, as a response, token and expression of love, presents truth, fact and accountability. LOVE is a comprehensive standard, yet used by but a few. The aim of KREATIV’s workshops is to guide love; to define it; to apply it; to become it; to live it. Understanding Love means understanding the essence of being – the core of creation on all levels. Applied poetry becomes as such a powerful tool of healing.
Integration of the self is of cardinal importance. Acceptance of inabilities, acting and reacting with the aim to see situations from another perspective, may place text within a new context. It may change impossible realities and may lead to expansion of the soul. The ability to manipulate sentence construction and word order to delve for various possibilities of meaning, becomes a microcosmic genesis which leads to implicit empowerment.
The product of the four workshops and the internet selections is presented in seven chapters:
● Silence – Relaxed confrontation with something as complex as silence and writer's block by implimentation of the spark poem, dictionary inspirations, word segments
● Selfsketch – The rediscovery of the self by studying the structure of the poem: what flag do I display (title), what is my message (text), how do I place myself within an external reality (context); wordplay by means of acrostic, epigram, pebble poem, mountain poem
● Shadow & Sword – Poems on loss: death, sorrow, yearning, depression and strife: war, tension, paradoxes
● Songs & Sensations – Poems inspired by love (heart poems) and based on repetition: lyrics, onomatopoeia, mirror poem, pantoum, paradelle
● Sea & Sand – Poems on origin: life journeys, time and morality, ships, anchors, mermaids, fish shell, waves rock, hourglass
● Sun Star – Poems on the relationship between the soul and cosmic reality: ray poems, core rhyme, inspirational poems
● Souls & Spheres – Poems on spiritual and pastoral awareness, cathedral and church poems, doves, angels, eternity, God
The aim is to move from the self to the divine; to delve deeper than rational systems of the known into divine elements which are shared intuitively, not disregarding the known systems in the process, but using it as vessels in this process.
There are several important symbols reflected by the poetry in TEKENS . TOKENS. It is necessary to distinguish between symbol and metaphor. The metaphor compares two seemingly dissimilar things; symbols associate two things that may have both a literal and figurative meaning. A symbol is something in itself, and it also suggests something deeper. Symbols enhanced by the lyrical, spiritual and metaphysical, as well as traditional symbolic forms are addressed. The aim here is to bring the soul in contact with the core of all creative energy: (en)light(enment) and love. Without these two elements living and outliving can hardly be understood. To lead the participant towards symbolism, the art of poetry does not merely become expression and verbalization, but the poet herself/himself becomes the symbol she/he words -- whether it is star, mountain, heart, sphere, as indicated previously. In this way the core of being becomes abstract and is intuitively processed and understood.
The graphic art as presented in the book is simplified to the symbolic circle of eternity, the crown of thorns, symbolizing Crucifixion, suffering and fulfilment, nature symbols like dove, water, rock/stone and corn and flower symbols. The cover of the book shows the Sacred Rose, still shadowed in obscurity and still in the process of unfolding, to symbolize the riddled Mirror. It is put in the centre of the thorn crown, to indicate that at the core of the Crucifixion lies the joy of healing and glorification. This principle is found also at the centre of my own approach towards healing: to implement and transform sorrow in order to induce intensified creativity and purification in the spiritual realm. The background shows at the top two doves, facing each other, indicating two souls peacefully and pure in unity, angels, celestial messengers, thoughs; the two doves at the bottom of the page, symbolize protection of this unity, but also reaching towards creation and the All – the Holy Breath. The small circle with its core shown in the title symbolizes the creative and Divine Word, as well as the sacred marriage.
The circle is also found on the title page of Section One of the book, which shows the photo-graphics of the Augrabic Falls. The well is the core of immortality. Water gushing forth is the symbol of the life-force of man and of all beings. The rough stone edge is the masculine symbol, and the smooth edge symbolizes the feminine. The circled connectivity of these elements symbolizes the seed, the soul, Infinity, the universe, the All. The implied sea to where the river is on its way is the symbol of the eternal Source from whence all originates and returns. Evaporation from the sea, the consequential cloud-formation and rain, feeding rivers once again – a macrocosmic circulation of the blood – justified the title of this photo-graphic art: Heart of God.
Flower symbols indicative of intense spiritual meaning, are introduced as visual constant throughout the book. Its source is the divine motherhood of Mary. Through the centuries artwork of the mother of Jesus showed her surrounded by emblems, which carry significant meanings: bright as the sun; fair as the moon; gate of heaven; star of the sea; a lily among thorns; rose; tower of David; fair olive tree; well of living waters; spotless mirror; fountain of gardens; garden enclosed, and city of God.
Mary's immaculate purity, the beauty of her holiness and her heavenly glory are symbolized by the form and colour of flowers: white lily, especially the white Madonna lily, for purity; red rose for her burning love for God; myrtle for virginity; violet and lily of the dales for humility; the columbine, emblem of the Holy Spirit; sword lily, a symbol of Mary's sorrows in accordance to Simeon's words to her during the presentation of Jesus in the temple: "And a sword shall pierce thy soul, that the thoughts of many hearts may be revealed" (Luke 2:35)
Additional symbols of importance are the tree, a symbol for the Tree of Life; the goblet, indicative of the heart and emotions; the boat or vault, which refers to the womb or heaven; the square, symbolizing material totality; gold, the symbol for solar light and divine intelligence, spirituality and glorification. The Latin word for gold, "aurum" is the same as the Hebrew word for light, "aor".
The orderly, closed garden is the symbol of consciousness; the forest, the symbol of unconsciousness. The cosmic fish is a symbol of Christ and the whole of the physical world; feather a symbol of faith, wind and contemplation. The eye represents a spiritual act and symbolizes understanding. The Egyptians regarded the circle of the iris with the pupil as centre to be the "sun in the mouth": the creative word. In the same context the bell is linked to sound, which implies creative power, and which is in form and suspension between heaven and earth, a symbol of heaven. The golden sword symbolizes Supreme spirituality. The bee is a regal symbol of creative activity, diligence and eloquence. As the circle, the wheel and star symbolize cyclic processes, sometimes seen as both solar and polar signs.
Any written text is instigated by the following three elements: the message or thoughts I want to share – content; the visualization of these thoughts by words – vocabulary; the ability to remember these words – language. To be totally understood by the reader, it is important that I must have the ability to express my collection of memorized words and language in such a way that it can reach as wide an audience as possible. The writer cannot predict who is going to read his text – with globalization the target group became vague – words become swallows emigrating to unknown destinations.
It is easy to write an obscure text. It is easy to be vague and textured in using metaphors, so that none else but the writer can understand his/her text. The ideal is that the text will carry such clarity that it will have direct impact on souls. Even the most intrinsic, layered message must be understood intuitively, even though it is carried by poetic refinement. Guessing with regard to my poetry is not what I want to accomplish – no, I am striving towards a pure text, contemporary but also timeless, writing the latent text within the hearts of others: by my own heart. An external token echoed by the Blueprint of the Internal Text – and welcomed in the heart of the reader.
This timeless art, poetry, is cultivated by speech. Speech structured in musical rhyme and rhythm; words that dance and sing. Words which remember the timeless soul; words remembering the Word. Often unused words hide inside the secretive pool of our memories: words calling for exposure, for caress, for release. Words awaiting transformation to joyous and ecstatic beauty. The art of poetry is not sugar-coating; it is not knicknackish: it is the manifestation of the beauty of truth and emotion – it is to share sorrow and joy within the sparkle of beauty – hearttouching honesty.
This publication thus seeks to stress the binary aspects in accordance to creative adaptation of the human spirit – counterbalanced forces as expressed in poetry: day x night; life x death; ebb x flow; gold x silver; sun x moon; fire x water; heaven x hell. Every individual, no matter what his/her educational or dogmatic orientation, defines reality in accordance to these paradigms.
This then the focus of poetic growth: to free the soul and its written word of restrictive banality and vagueness, so that it may niche within all hearts, even may metamorphoze to "recognition" within universal comprehension, to eventually reach and maintain shared compassion in the spiritual realm.
REFLECTION
I had encountered Life within self's death
and within failure victory had passed the test
within the book of loss discovery was found
within captivity freedom became unbound
what others regarded as in vain had been my gain
poverty recovered that which wealth had slain
when I at last before the riddle mirror stand
within my imperfections gleams his image grand
Myra Lochner . KREATIV GEORGE . SOUTH AFRICA
15.11.2005Updated: April 6, 2013
.......
Woorde as betekenisvolle tekens . Helena Liebenberg
Ons taalvermoë is ingeskape en so deel van ons soort soos ons asemhaling en hartklop. Woorde is van ons kosbaarste aardse besittings waarsonder ons ’n onontbeerlike deel van ons menslikheid en menswees sou verloor. Met woorde, wat elk ’n eie betekenis dra, gee ons gestalte aan die belewing van ons buite- en binnewêreld. Die gebruik van die suiwer, onbesoedelde woord is tekenend van diepe respek teenoor ons Taalgewer.
Ons wat betrokke was by die totstandbring van hierdie in alle opsigte pragtige bundel, is die trotse sprekers en beheersers van Engels en/of Afrikaans en Nederlands. Veral Afrikaans en Nederlands beklee ’n spesiale plek in die talebestel as ten nouste verwant aan die oermoedervorm wat die brontaal van ons taalfamilie was. Ons geniet nog daagliks die vruggebruik van hierdie woorde uit ’n verre verlede en kan ons lewenslank sorgvry daarvan bedien until that last word, sentence or paragraph heralds the End.
Om alledaags met woorde om te gaan, is op sigself ’n verantwoordelike taak, maar om met woorde as betekenisvolle tekens van ewige heelheid om te gaan, verg uiterste toegewydheid. Om die vraagteken van onsekerheid te probeer uitwis, kan ’n mens tereg in ootmoed vra: Gee my asseblief ’n teken, Here in die soeke na ewige waarhede.
Afhangende van ons keuse, gebruik en oordrag van woorde, kan dit in ontelbare gevalle op die poolpuntskaal wissel tussen onder andere vrolik en hartseer, vervuld en gestroop, salwend en kwetsend, onbevlek en besoedel. Sketsende beskrywings van/oor woorde kom in die gedigte voor, soos sielswoorde, pletterwoorde, woorde wat wil versmoor, woorde wat heel, ook woorde wat vertaal kan word tot stilte.
Die deelnemers se gedagteryke en skeppende beskrywings van ’n waarneming, belewenis of ontroering is meestal in gestruktureerde digvorms aangebied. Hulle het die uitdaging aanvaar om binne sekere vormvereistes te skep en te skryf, moontlik dikwels self heimlik afwagtend oor hoe die eindproduk daar gaan uitsien. Vir die leser van hierdie bundel is sowel die verskeidenheid vorms en formate, as die nog groter aantal treffende onderwerpe en die verwoording daarvan, ’n verrassende ervaring. Die gedigte het hulself volgens vorm en inhoud gegroepeer in sewe simboliese en betekenisgerigte afdelings, naamlik Stilte, Selfskets, Skaduwee & Swaard, Sange & Sensasies, See & Sand, Sonster, en Siele & Sfere om die sirkel te voltooi.
Nuutskepping is een van die kragtigste en gesondste groeipunte van ’n taal. Ook in hierdie bundel ontbreek dit nie, en verrassende vondse skitter in die oorspronklike Afrikaanse, Nederlandse en Engelse gedigte, asook die vertalings daarvan. Die volgende opvallendste voorbeelde in Afrikaans is landskap as werkwoord, ondig as werkwoord en naamwoord, janpierewiet as werkwoord en ommerig as bywoordelike afleiding.
Die bydrae deur een van die jongste woord-beeldhouers (8 jaar oud) in hierdie bundel, dien as gepaste beskrywing van die voorreg om lid te kon wees van hierdie woordgulde en om deur dié besondere skryfervaring verryk te kon word:
ons is ’n span
ons is vir niemand bang
nog nooit ’n wedstryd verloor
ons is baie bekoor
Deelnemend die uwe
Helena Liebenberg . KAAPSTAD . SUID-AFRIKA
15.11.2005
.......
Words: meaningful signs as tokens . Helena Liebenberg
Our language ability is innate in us and just as inherent to our kind as our breathing and heartbeat. Words are of our most precious possessions in this life without which we would loose an indispensable part of our human nature and humaneness. By means of words, each having its own unique meaning, we are able to express how we experience our outer and inner worlds. The use of the pure, untainted word is illustrative of a deep respect for the One who blessed us with language.
We who were involved in the accomplishment of this volume of poetry – in all respects a remarkable product – are either mother tongue speakers or in good command of English, Afrikaans and/or Dutch. The two latter languages, especially Afrikaans with its many archaic trends, have a special place in the hierarchy of our language family because they are so closely related to our source language. To this day we still reap the precious fruit from this ancient language tree and are most fortunate that we may use them until that last word, sentence or paragraph heralds the End.
To apply words with good effect in our everyday life, is in itself a great responsibility, and to work with words as meaningful tokens of eternal fulfilment, demands the utmost dedication. In one’s quest for universal truths, these words of one of our poets could be humbly repeated: Lord, please give me a sign as token.
Depending on our choice, use and transfer of words, there are miriads of possible outcomes that may figure on the binary scale of opposites, such as cheerful and downhearted, unctuous and hurtful, pure and tainted. Phrases depicting the nature of words appear in many of the poems: what simple words take me aside from utter worldlessness that binds?; some of your words I cannot leave behind; and softly the word of healing …
Neologisms are one of the most powerful and healthy points of growth in a language. This volume of poetry also contains many newly created words and concepts in both the original and the translated versions. Etrinity is a derivation of eternity and Trinity, the nouns grace and cape are used as verbs, while phrases such as singing out loud without a sound and thought without words dwarfing words without thought exemplify exceptional originality.
In most of the poems the creative description of an observation, experience or emotion is captured in a structured poetic form. The participants accepted the challenge to create and write within the framework of a particular format, sometimes even in curious expectation about the outcome of their efforts. One is really surprised by the variety of forms and formats as well as the manner in which the wide range of subjects were structured according to specific poetic prescriptions. Depending on each one’s content and message the poems are grouped into seven sections according to symbol and meaning: Silence, Self-sketch, Shadow & Sword, Songs & Sensations, Sea & Sand, Sun Star, with Souls & Spheres to complete the circle.
I wish to conclude by quoting the freely translated version of the poem by one of the youngest participants:
we are a team
we fear nobody
we have never lost a game
we are charmed by it all the same
It was a great privilege to be a member of this special group of wordsmiths from all over the world and to work with words so special and dear to me.
Helena Liebenberg . CAPE TOWN . SOUTH AFRICA
15.11.2005
De zegeningen van het Licht . Chris Mekern
De zegeningen van het Licht maken ons nederig. Die geestestoestand beweegt ons om dingen achter ons te laten die betekenis leken te hebben toen we nog waarde hechtten aan de kijk van de wereld op ons bestaan. Dezelfde wereld die zoveel leed veroorzaakt, die toestaat dat lijden plaatsvindt en onmenselijke situaties negeert zonder met de ogen te knipperen. Ogen die blind zijn voor talrijke en liefderijke tekenen die afkomstig zijn van het Licht. Het lijkt vaak onbegonnen werk om die blindheid te genezen, om versteende harten weer instaat te stellen de warmte van het Licht te voelen.
Als er een geest op deze wereld aanwezig is die dat toch kan bereiken ondanks alle duistere voortekenen, dan is het Myra. Met vele anderen kan ik hiervan getuigen en toen ze besloot om dit boek te schrijven, voelde ik mij vereerd toen ze mij vroeg om een bijdrage te leveren. Het bevat overpeinzingen van een waar kind van het Licht en van een aantal dierbare vrienden. Laat de tekenen in dit boek die blindheid en onverschilligheid kunnen genezen over U heen komen.
Het Licht is onze Bron en Bestemming. Myra weet de weg die van het ene naar het andere leiden. Ze heeft mij die getoond toen ze mij vroeg de omslag van dit boek te ontwerpen. Het was een eer en een mogelijkheid om iets terug te doen voor wat zij voor mij heeft gedaan. Samen hebben we vijftien verschillende ontwerpen gemaakt en gewogen met een geduld en creativiteit die typerend is voor Myra. Ze hield niet op met denken over dit onderwerp totdat ze ervan overtuigd was dat de omslag de essentie van het boek goed weergaf. Tijdens mijn pogingen om haar woorden in beelden uit te drukken, werd ik verbaasd door de diepte van haar gevoelens en gedachten.
Toen Myra mij vereerde met de vraag om een bijdrage te leveren aan de totstandkoming van dit boek, was ik mij er van bewust dat het geen doorsnee opdracht zou zijn. In haar manier van leven is een uitzonderlijk patroon duidelijk aanwezig. Deze is gebaseerd op het helpen van anderen die daarom vragen. Nooit blijft een dergelijk verzoek onbeantwoord, ze geeft altijd meer dan werd gevraagd. In de wereld van vandaag wordt het gezien als barmhartig gedrag, dat vaker uitzondering is dan regel. Toch is dit het patroon van onze oorsprong en bestemming.
Eens was barmhartigheid normaal en ooit zal het weer normaal zijn. De essentie van barmhartigheid is liefde. Dat is het patroon dat Myra en de andere kostbare zielen die aan dit boek hebben gewerkt, met woorden wilden verweven.
Fragmenten van deze patronen zijn terug te vinden in de architectuur van tempels en heiligdommen uit de oudheid. De wiskundige logica maakte deel uit van de bouwwerken waarin de mens speciale gelegenheden vierde en aan rituelen deelnam, waarin materie met de geest werd verbonden. De gewijde wiskunde is gebaseerd op patronen die we terugvinden in moleculaire en cosmische structuren. Het zijn symbolen van het onderliggende principe van de onafscheidbare verhouding tussen deel en geheel, van God’s schepping die groter is dan de som van alle delen.
Intuitief voelde ik dat ik dit patroon moest vangen in het ontwerp van de omslag. Alle afmetingen van de elementen zijn veelvouden van 3, 7 en 12 in het 3D-ontwerp dat de basis vormde van het omslagontwerp. Hetzelfde geldt voor de coordinaten van de objecten en lichtpunten in verhouding tot het 0,0,0-referentiepunt in de 3D-ruimte. Ik heb ernaar gestreefd om het symbolisme in de afbeelding een wiskundige grond te geven. Om het universele principe weer te geven van verbondenheid, onafscheidbaarheid en eenheid als teken van onze band met de Schepper.
Er wordt vaak gezegd dat we het licht hebben gezien; zo vaak dat deze woorden bijna een cliché zijn geworden, waardoor we worden verblind door vals licht. Het ware Licht heeft daar niets mee te maken. Dat is een wereld van intuitieve gevoelens en symbolen voorbij de uitdrukkingskracht van woorden. Maar in de wereld waarin wij leven, hebben we woorden nodig om in de wereld van het Licht te geraken. Dit boek bevat woorden van die strekking. Lees ze en wordt U bewust van Myra’s ervaring van het Licht.
TEKENEN
HIJ toont ons tekenen
in alles dat
om ons heen
en binnenin ons plaatsvindt
Chris Mekern . Visuele Kunstenaar/Dichter . NEDERLAND
15.11.2005
The Blessings of the Light . Chris Mekern
Spirits that have been blessed to be open for the Light become humble to the point of being reduced to nothing. From there they leave behind many things that seemed to be giving meaning to life when they still were somebody in the eyes of the world. But this is the same world that causes much suffering, allows it to take place and ignores the agony of others without blinking an eye. These eyes are not receptive to tokens of the Light that it presents us abundantly and compassionately. It often seems a mission impossible to make the blinded eyes see again, to make cold hearts feel the warmth of the Light again.
If one spirit walking the face of this earth is capable of making that happen against all odds, it is Myra. Along with many others I can testify this and when she decided to write this book, I was happy to be asked to contribute to it. It contains the reflections of a true child of the Light and some of her precious friends. Allow the tokens in this book to cure blind eyes and warm frozen hearts.
The Light is our source and destiny. Myra knows the way from one to the other. She showed me and when she asked to design the cover to this book, I was honored and grateful to be able to return a small favor. Together we went through fifteen different designs with the patience and creativity that is typical for Myra. She never stopped thinking about it until she felt the design was reflecting the essence of the book, causing me to become amazed at the depth of her feelings and thoughts while attempting to translate her words into an image.
When Myra honored me with the request to contribute to the creation of this book, it was clear to me that this would be an assignment out of the ordinary. There is a distinct pattern in the way she lives in this place and time. It is based on caring for others who are in need of help. Never a cry for help she left unanswered, giving more than was asked for. In the world of today this is looked upon as compassionate behaviour, more exception than general rule. Yet it is a reflection of the pattern of our source and destiny.
Once it was quite normal to be compassionate and one day it will be normal again. Compassion’s essence is love. This is present in the patterns of Myra’s way of life and of the other precious souls who contributed to this book.
In the construction of ancient temples and shrines fragments of these patterns were woven into the matter of which they were built. The mathematical logic was an integral part of the architecture of the landmarks in which mankind celebrated special occasions or performed rituals in which the material was connected to the spiritual. It is sacred maths based on patterns we also see in molecular and cosmic structures. They are symbols of the underlying principle of the inseparable relationship between the part and the whole. Of God’s creation that is bigger than the sum of all parts.
Intuitively I felt this is what I had to attempt to capture in the design of the cover. All measures of the elements are manifolds of 3, 7 and 12 throughout the entire 3D design that is at the base of the image on the cover. The same applies to the coordinates of the objects and lights relative to the 0,0,0 reference point in the 3D plane. I wanted to give the symbolism in the image mathematical ground. To reflect the universal principle of interconnectedness, inseparability and union, a token of our oneness with Creator.
We often easily say that we’ve seen the light; it has become a cliché almost used for many random occasions, leading to equally many instants of false light. Yet the true Light is something else – a realm of intuitive feelings and symbols beyond the ability of words to express. In this place and time however, we need words to find directions toward that realm. They are in this book. Read them and become amazed by Myra’s experience of the Light.
TOKENS
Tokens HE sends us
in all taking place around
and inside us
Chris Mekern . Visual Artist/Poet . The Netherlands
15.11.2005
KREATIV en skeppende heling . Ken Myers
Ek het so baie gehoor van Me. Lochner en van haar aanbiedingsmetode, dat ek van Amerika gereis het om haar werkswyse persoonlik te kon ervaar. Ek was nie teleurgesteld nie. Ek het haar werkswinkels gedurende April 2005 bygewoon en is diep beïndruk deur haar benadering. Laasgenoemde sluit in:
Individuele en groepsdeelname
Erkenning van individuele slaagpunte
Aangebode inligting verwerk en oorgedra op individuele behoeftes
Inligting ten einde nuwe idees van die self te genereer
Verhoogde selfpersepsie – wat DIE doelwit in die slypskole is
Elke deelnemer kry ’n sillabus en visuele riglyne as praktiese opdrag
Die inligting word aangebied teen ’n pas wat, alhoewel kulminerend, toelaat vir ouderdoms- en intellektuele assimilasie
Die werkswinkels is namiddag-aangeleenthede wat eindig met gesellige verkeer
Die individuele produkte word in ’n formele boek gepubliseer
Die werkswinkels word aangebied op ’n semi-informele wyse met deurlopende interaksie, maar die klem val op die individu. Dit is die individuele verdieping wat Me. Lochner na vore bring. Dit is die onontginde vermoëns wat sy vaardig tot uiting lei. Sy ontwikkel ’n kameraderie wat die groep deursypel, maar wat die individu toelaat om op sy/haar eie wyse binne die riglyne te vorder.
Dit is binne daardie riglyne wat haar vaardighede die duidelikste sigbaar word. Dit word sodanig gestruktureer, dat dit aanpas by die menslike psige. Die oefeninge wat sy geskep het, is met groot omsigtigheid ontwerp om die individu toe te laat om sy/haar eie grense te ontdek en om dan te skep. Sy beweeg teen ’n vinnige pas, maar laat individuele aandag toe. Sy meng verbale opdragte met oefeninge wat ontwerp is om latente skeppendheid na vore te bring. Die slypskole wat deur hierdie skrywer bygewoon is, was kleinode van vaardigheid en groei.
Die deelnemers ontvang positiewe terugvoer en individuele openbare erkenning in die slypskole. Die produk van hierdie slypskole word gepubliseer, waarna elke deelnemer sy eie kopie kan bestel.
Heelmaak vereis ’n behoefte. ’n Behoefte om heel te maak. ’n Onselfsugtige behoefte. Daar is geen sin wat behoefte beter opsom nie – geen sin wat meer IS nie – as “Ek het jou lief”. Die werkswinkels weerspieël die algehele betrokkenheid van die deelnemers; hulle is verdiep, geheel en al gefokus. Die trots en vreugde is sigbaar. Die uiteindelike doel is: “Sprei die vlerke en vlieg” – liefde maak heel.
Heelmaak, die UITNEMENDSTE gawe
reik diep in die siel
slegs dié geliefd kan heelmaak
Me. Lochner bereik wat te min ander bereik het: ’n wyse en metode om die meeste mense met unieke eenvoud aan te raak, buite-om die metodes van die ologies en akademiese ontleding. Die wese van haar werk is ’n geheel, ’n entiteit, die kern van ’n waarheid. Waarheid bestaan as ’n self-verklaarde feit. Die fragmentasie deur akademici en professies in pogings om te verstaan, is geldig. Die gewone mens word egter oor die hoof gesien; oorgelaat aan self-help handleidings en die onderskeie “helpers”. Me. Lochner keer terug na die kern, na die waarheid, en onderrig vanuit die essensie van daardie kern. Haar basis word voorbepaal deur die sleutel-elemente van daardie kern. Hierna verduidelik en verklaar sy aan die moderne gehoor hoe hierdie elemente in die huidige spreektaal verstaan moet word, waarna sy demonstreer hoe die moderne persepsies met die tydlose waarheid integreer.
Sy bou op tydlose sielkundige waarhede waarvan die mensdom reeds weet – die basiese menslike begrip wat tyd en kultuur transendeer. Haar heel unieke en intuïtiewe begrip van beide die kern en die moderne wanbegrippe, word aangebied in ’n maklik verstaanbare en ’n geïndividualiseerde benadering, wat persoonlike verruiming en ’n nuwe visie van die wese van menslike waarhede versnel.
Ek is van mening dat sy as mens ’n ware fonds is. Een wat universele ondersteuning behoef ten einde haar gawe met die ganse mensdom te kan deel.
LANTURNE
Liefde
Wese
van Heiligheid
gegee aan jou, aan my:
Wees
Ken Myers . PhD . OREGON . VSA
KREATIV and creative healing . Ken Myers
I had heard a great deal about Ms Lochner and her method of teaching, so much so I traveled from America to experience her in person. I was not disappointed. I attended her workshops during April 2005 and I am deeply impressed by her approach. This includes:
Individual and group participation
Recognition of individual accomplishments
Drawing on presented information and the transference to individual wants
Information to gender new ideas of the self
Heighten sense of the self – which is THE goal in the workshops
Each participant is given a syllabus and visual guides to be used
The information is presented at a pace which, while always moving forward, allows for age and intellectual assimilation
The workshops are an afternoon affair ending with a group dinner
Individuals’ work published in a formal book
The workshop is conducted in a semi informal manner with frequent interaction, yet the emphasis is on the individual. It is the individual expansion that Ms Lochner brings forth. It is the untapped abilities that she skilfully aids in uncovering. She develops a camaraderie that permeates the participants, yet lets the individual proceed in his/her own manner within the guidelines.
It is in those guidelines that her skills are seen most clearly. They are structured in such a manner that they fit the human psyche. The exercises she has created are very carefully designed to allow the individual to explore his/her own boundaries and then to create. Her format is fast moving and allows for her individual attention to each. She mixes verbal instruction with exercises designed to bring out unused creativity. The workshops this writer has seen are marvels of skill and growth.
The participants are given positive feedback and individual public recognition in the workshop. The product of this workshop is published in a book and each participant may order his/her own copy.
Healing requires a need. A need to heal. A selfless need. There is no sentence that sums up need more – no sentence that IS more – than “I love you”. The workshops reflected the total absorption of the participants; they were immersed, completely focused. The looks of pride – the glad inside – showing. The ultimate aim is: "Spread wings and fly" – love heals.
Healed the ULTIMATE of gifts
into the soul is reached
only the loved can give healing
Ms Lochner has achieved what too few have: a means and method to reach most of humanity with unique simplicity, outside the methods of the ologies and academic dissection. The essence of her work is a whole, an entity, the core of a truth. Truth exists as an self-evident fact. The fragmentation of academics and professions in attempts to understand are valid efforts. However, the common person gets left in the wake; left to self-help manuals and the various "helpers". Ms Lochner returns to the core, to the truth, and teaches from the essence of that core. Her foundation is predicated on the key elements of that core. She then explains and clarifies for the modern audience how to understand these elements in the current vernacular, then how to integrate modern perceptions into the timeless truth.
She builds on age old psychological truths that mankind comes to know - the basic human understanding that transcends time and culture. Her quite unique and intuitive understanding of both the core and modern misconceptions is presented in an easy to grasp and individualized approach, which fastens personal expansion and a new view of the essence of human truths.
It is my view that she is a human treasure. One needing universal support, to spread her gift to all of mankind.
LANTURNE
Love
Essence
of Divine
given you, me:
Be
Ken Myers . PhD . OREGON . USA
15.11.2005
Opgedateer op 10 Mei 2016.Updated on May 10, 2016 Kontakpersoon.Contact person: Myra Lochner, KREATIV SA
E-posadres.E-mail address: [email protected]